Tussen Amsterdam en Bagdad
Theatermaker Saleh Hassan Faris (1962) ontvluchtte in 1997 zijn geboorteland Irak, vestigde zich in Amsterdam en werd verliefd op de stad. Met zijn werk wil hij een brug vormen tussen Amsterdam en Bagdad.
Theatermaker Saleh Hassan Faris (1962) ontvluchtte in 1997 zijn geboorteland Irak, vestigde zich in Amsterdam en werd verliefd op de stad. Met zijn werk wil hij een brug vormen tussen Amsterdam en Bagdad.
Saleh Hassan Faris studeerde in Bagdad aan de Kunstacademie, richting Theater, voordat hij in 1997 als politieke vluchteling naar Nederland kwam. ‘Met een vals paspoort heb ik mijn land verlaten. Ik heb niets meegenomen, alleen mijn geheugen en een paar foto’s,’ vertelt hij in het interview. Na ‘vijf jaar van wachten, vijf jaar geen werk, vijf jaar geen vrouw, vijf jaar geen bier, vijf jaar alles was moeilijk,’ kon hij eindelijk weer zijn vak uitoefenen. Nu probeert hij als theatermaker een brug te slaan tussen zijn ‘twee liefdes’, Bagdad en Amsterdam. Hij vertelt in zijn Nederlandse theatervoorstellingen over de Arabische wereld, en andersom heeft hij een boek geschreven in het Arabisch over het Nederlandse theater.
Faris’ levensverhaal werd dankzij het oral history-project ‘Ongekend Bijzonder’ vastgelegd en wordt bewaard voor de toekomst in Stadsarchief Amsterdam, samen met de verhalen van 49 andere Amsterdammers met een vluchtelingenachtergrond.
Op de themasite “Amsterdam migratiestad” van het Stadsarchief Amsterdam is het verhaal van Saleh te lezen: