Beroemd dichter in de Perzische literatuur

Afghaanse dichteres die zelden sliep

Homaira Nakhat Dastgirzada overleden

Homaira Nakhat Dastgirzada was lid van de Ongekend Bijzonder stuurgroep Utrecht

 

De Volkskrant schreef 28 september 2020 een in memoriam: Homaira Nakhat Dastgirzada (1960-2020), beroemd dichter in de Perzische literatuur

 

 

Juan Heinsohn Huala – Lid in de Orde van Oranje-Nassau

 

Lieve familie en vrienden, ik kreeg deze week een koninklijke onderscheiding, ik ben benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, als erkenning voor mijn gedane vrijwilligerswerk in verschillende culturele en maatschappelijke organisatie. Ik deel graag deze waardering met iedereen die samen met mij, sinds 1979, betrokken is geweest in het bedenken, organiseren en uitvoeren van projecten.

Ik geloof in de kracht van kunst en cultuur, van de rechten van de mens, vrijheid en solidariteit, en ik hoop jullie te blijven ontmoeten in de komende uitdagingen. Deze wereld moet en kan menselijk en solidair.

Met dank aan Julia Snikkers.

 

Juan Heinsohn Huala

Rotterdam 24 april 2020.

Haimanot Belay – Ridder in de Orde van Oranje-Nassau

 

Dear family and friends, Yesterday I received a royal honor to my great surprise, I was appointed Knight in the Order Orange-Nassau, in recognition of my volunteering for society and for my work as a key person and associate of communities . Since my arrival in the Netherlands. I have been involved in supporting professionals and fellow citizens with organizing and executing projects. I believe in the power of people wherever you come from and whatever language you speak, it is always possible to help each other just at this time we need each other more than ever. I hope to celebrate this special occasion and thank everyone as soon as possible.
Finally, I wish you good health, love and strength in this strange time.🙏🙏🙏

 

Sincerely, 🌷🌷

 

Haimanot Belay, Leidschendam April 25, 2020.

Gran Peña Chilena (Chili Festival 2016)

De wederopbouw van Rotterdam
Met de culturele manifestatie ‘Rotterdam Viert de Stad’ herdenkt Rotterdam 75 jaar van de wederopbouw van de stad na de tweede wereldoorlog. De Chileense gemeenschap in Rotterdam bouwt al 43 jaar lang mee. Met de Gran Peña Chilena van 28 mei vieren de Chilenen, eerste en tweede generatie, hun culturele achtergrond en hun betrokkenheid met de stad, met dankbaarheid voor de opvang van toen en met onmiskenbare solidariteit met het lot van de vluchtelingen van nu.

programma Gran Peña Chilena
Het programma van de Gran Peña 2016 bestaat uit optredens van o.a. de muziek van Duo Anakena, Trio por un Pelo, Grupo Yupanki y Saonda! Poëzie voordrachten van Lisa Heinsohn Huala en Ricardo Cuadros Mercado. En volksdans presentaties van Tierra Chilena Holanda en het Folkloristisch Ballet Newen Copihue, met ook workshop momenten voor wie graag mee wil dansen!

Bijzonder in het programma van dit jaar is het optreden van de oprichters van Conjunto Amankay, Patricio Wang, Winanda van Vliet en Ricardo Mendeville. We vieren in 2016 40 jaar bestaan van hun muziekproject.

 

 

De Prijs Comunidad 2016
Tijdens de Gran Peña Chilena wordt door de Comunidad de Prijs Comunidad 2016 uitgereikt aan drie vooraanstaande leden van de Chileense gemeenschap in Nederland als dank voor hun betrokkenheid, doorzettingsvermogen en solidariteit.

Overdracht Rotterdamse interviews en open dag Stadsarchief

Op zaterdag 28 mei 2016 was er een speciale open dag van het Stadsarchief Rotterdam. Vluchtelingen nodigen we uit om een kijkje te nemen in het archief. Je krijgt een kijkje achter de schermen in het archief. Een archivaris legt uit hoe het archief historische spullen conserveert en hoe je dat thuis kunt doen met spullen die je goed wilt bewaren. Tijdens een feestelijk moment overhandigt de schrijver Kader Abdolah de Rotterdamse interviews symbolisch aan stadsarchivaris Jantje Steenhuis.

 

 

Opening Ongekend Bijzonder Festival

Op 13 april 2016 was de feestelijke opening van het Ongekend Bijzonder Festival in het Amsterdams Stadsarchief. Burgemeester Eberhard van der Laan neemt de eerste 50 Amsterdamse oral history interviews in ontvangst namens de stad Amsterdam. Dit is tevens de aftrap van het gehele Ongekend Bijzonder Festival dat je tussen april en juli 2016 kunt bezoeken in Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam.

 

Hoogleraar Halleh Ghorashi overhandigt symbolisch de Amsterdams oral History Interviews aan directeur Bert de Vries van Stadsarchief Amsterdam

 

 

Ruim 150 bezoekers bij de opening van Ongekend Bijzonder in het Stadsarchief Amsterdam

 

 

Saskia Moerbeek, directeur Stichting BMP

Spoken column Ferdows Kazemi: Ik ben wat jij van me maakt

Ik ben nu vluchteling, vreemdeling, nieuwkomer, buitenlander én allochtoon

 

Je noemt me bij vele namen; vluchteling, buitenlander, allochtoon, nieuwkomer, vreemdeling. En ze kloppen allemaal. Hoewel jouw woordkeuze een bepaalde waarde en lading impliceert, betekent het voor mij allemaal hetzelfde, met het voordeel dat ik in een korte tijd veel woorden leer over één begrip, en dat begrip ben ‘Ik’.
In jouw land ben ik een begrip geworden. Ik ben het ‘Ik’ niet dat op een hele jonge leeftijd vorm gekregen heeft. Dat ‘Ik’ bestaat niet meer. Dat ‘Ik’ is afgeslacht of platgebombardeerd in de oorlogen of doodgemarteld en achtergelaten in de martelkamers van dictaturen.

Ik ben nu vluchteling, vreemdeling, nieuwkomer, buitenlander, allochtoon. Over dit ‘Ik’ dat zowel voor jou als voor mij onbekend is, zijn veel ruzies ontstaan in de geschiedenis.

 

In jouw land besta ik al honderden jaren. Mijn geschiedenis gaat terug naar de jaren waarin ik mijn geloof niet mocht belijden. Ik kwam hier als rijke Fransman en werd met open armen ontvangen. Je verstond mijn taal niet, maar dat was niet erg. Ik sprak een superieure taal waarmee je kon pronken als jij het zou beheersen.

 

Vanaf dat moment werd ik een begrip, al leefde ik in mijn eigen kringen en sprak ik mijn eigen taal. Ik werd “de vluchteling”. Maar op mij keek je toen nog niet neer. Integendeel; ik had iets meegenomen. Ik had geld en ik beheerste de taal die jou aanzien verschafte in de maatschappij. Ik voegde iets toe. Ik was de gewenste vreemdeling.

 

Maar hoe comfortabel het nieuwe ‘Ik’ ook voelde, het was het ‘Ik’ niet dat ik gewend was. Dat had ik in Frankrijk achtergelaten. Vervreemd van het nieuwe ‘Ik’ en verlangend naar wat er al verloren was, weigerde ik me te verliezen in jouw cultuur en dat werd me niet kwalijk genomen. Je had toen nog geen taallessen en inburgeringsexamens, ook geen politici die schreeuwden dat ik moest assimileren. Ik was van economische waarde voor jou. Waarom zou je mij dwars bombarderen met onaardige woorden?

 

Niet veel later was ik de vluchteling met minder geld die vervolgens minder gewenst raakte. Ik werd weliswaar nog steeds vervolgd wegens mijn overtuiging in mijn eigen land, maar ik was niet meer zo sterk van economische waarde voor jou. Jouw open armen gingen zachtjes dicht.

 

Sinds het verlies van mijn waarde als de motor van jouw economie, zijn er al eeuwen voorbij. Ik heb bij tijd en wijle die waarde in minder grote mate teruggevonden, maar dat is niet benoemingswaardig.

En hoe minder mijn economische waarde, hoe meer jouw angst voor mij geworden is. Het onbekende maakte me langzamerhand onbemind.

 

Het enige bekende aan mij zou mijn materiële toegevoegde waarde zijn. En die heb ik niet meer, althans niet direct.

Voor jou ben ik degene die jouw belastinggeld komt halen en jouw banen komt inpikken. Voor mij ben je degene die mij bevrijd heeft van oorlogen en van dictatoren, en tegelijkertijd ben je degene die mij in mijn menswaardigheid geraakt heeft.

Je ziet me niet voor volwaardig aan. Ik ben niet jouw gelijke omdat jij werkt en belasting betaalt en ik thuis zit en van jouw arbeid profiteer. En als ik wil werken om niet van jou te profiteren ben ik degene die jouw baan inpikt. Hoe dan ook ben ik ongewenst.

We kennen elkaars taal niet, cultuur niet, geschiedenis niet. We kunnen soms helemaal niet met elkaar communiceren. De afstand tussen jou en mij wordt groter en groter. Jij doet geen moeite om me beter te leren kennen. Om je te verdiepen in mijn geschiedenis. Om het ijzeren gordijn dat tussen ons bestaat te doorbreken. En ik doe geen moeite om te begrijpen waarom jij doet zoals je doet.

Ik verkeer in een identiteitscrisis. Ik heb moeite met het nieuwe ‘Ik’ dat mede dankzij jou aan het ontstaan is. En jij hebt moeite met mij, als ongewenste gast.

 

Wat nu?

 

Hoe graag we het ook willen, we kunnen deze situatie niet naar onze hand zetten. Jij kan de geschiedenis niet terugzetten. Ik zal nooit de vluchteling met geld worden.

 

Wie de oorlog ontvlucht, neemt veel ellende met zich mee. Die kost alleen maar geld. Jij moet de realiteit onder de ogen zien. Jij hebt niets te kiezen, net zo min ik iets te kiezen had.

 

Waar de bommen in plaats van water uit de lucht vallen, verliezen keuzes hun betekenis. Het is een kwestie van leven en dood.

Jij hebt gelijk, ik ben een indringer. Ik moet doof en blind zijn om dat niet te voelen. Daar word ik immers voortdurend aan herinnerd. Als de uitkeringsambtenaar het niet is die mij daarmee confronteert dan zijn het wel de inburgeringslessen die uitgebreid uitleggen hoe het allemaal in jouw land eraan toegaat. Zij vertellen mij gedetailleerd wat ik in jouw land wel of niet mag; ik mag in de trein mijn voeten niet op de bank zetten. In de stiltecoupee moet ik stil zijn. Ik moet een vervoersbewijs hebben voor het openbaar vervoer. Ik moet altijd en overal mijn beurt afwachten. Ik moet een nummertje trekken. Ik moet mensen aankijken als ik met hen praat. Ik moet jou de eerste keer alleen voor de koffie of thee uitnodigen, en niet gelijk voor het eten. Als ik bij jou op kraambezoek kom, moet ik heel kort blijven omdat moeder en kind rust nodig hebben.

 

Ik loop met mijn inburgeringsboek onder mijn arm en als ik jou tegenkom klap ik dicht omdat ik niet zeker weet of ik het wel of niet volgens het boekje ga doen als ik met jou in gesprek raak. Ik ontwijk je vervolgens om geen fouten te maken. Ik wil niet zakken voor het examen.

 

En jij merkt mijn ontwijkende houding op en neemt nog meer afstand van mij in plaats van je af te vragen waarom ik doe zoals ik het doe.

Laten we eerlijk zijn. Jij en ik zijn op elkaar aangewezen. Ik ben altijd geweest en zal ook altijd zijn. Ooit met geld en nu zonder geld. Je zult nooit van me af komen. We kunnen elkaar dwars blijven zitten. En we kunnen ook met elkaar vredig leven. Maar dit tweede vergt enige inspanning van ons allebei.

 

Oké, ik zal jouw taal leren om beter met je te kunnen communiceren. Dat is een moeilijke opgave voor mij die niet uit vrije wil voor jouw land en jouw taal gekozen heeft. Daar hebben de bommen en de dictaturen voor gezorgd. En als ook jij een stap vooruit zet zal het leven voor ons beiden aangenamer worden.

 

Haal dat groteske boek dat inburgeringsboek heet van onder mijn arm weg. Geef mij mijn spontaniteit terug en laat me jou een keertje uitnodigen om bij me te komen eten.

 

Jij mag ook mij uitnodigen. Laat je niet weerhouden door mijn godsdienst of mijn uiterlijk. Dat is voor mij doorgaans van minder belang.

Ik beloof dat ik me ook niet laat weerhouden door al je vooroordelen en je angsten over en voor mij.

Wat vind je ervan?

 

Deze column sprak Ferdows Kazemi uit tijdens de boekenpresentatie van het boek Achterlaten & opnieuw beginnen van Elias van der Plicht.

21 maart 2017: Ongekend Bijzonder Live Magazine

 

 

Hoe zorg je voor culturele diversiteit bij artistieke producties? Hoe behandel je het thema vluchtelingen op je school? Waar vind je een database van interviews met vluchtelingen voor je artikel of onderzoek? Wat heb je aan storytelling en oral history voor culturele participatie? Wil je de ervaring van vluchtelingen gebruiken in integratiebeleid?

 

Komt een van deze vragen je bekend voor en zoek je voor jouw instelling (school, beleidsafdeling, theater of muziekgroep, asielopvang e.v.a.) inspiratie en interessante voorbeelden? Kom dan naar deze bijeenkomst van het vluchtelingen oral history project Ongekend Bijzonder. Of ben je gewoon nieuwsgierig waarom we dit jaar de publieksprijs van de Code Culturele Diversiteit Award hebben gewonnen? Je bent van harte welkom!

 

Programma:
In vliegende vaart inspireren wij je met de educatieve materialen en methodieken van het  Ongekend Bijzonder en ook materialen van andere organisaties komen aan bod. In 2 uur ben je helemaal bij op dit vlak. Aan bod komt o.a.:

• nieuw oral history website op basis van 248 interviews met vluchtelingen
• Hoe maak je een opera (of toneelstuk, of andere productie) met vluchtelingen, met Geert van Boxtel en Alejandra Peña
• 9 (beleids)lessen van 30 jaar asielzoekers in Nederland, door Firoez Azarhoosh
• Pitches van Partners; organisaties laten zien wat ze qua educatie te bieden hebben, met o.a. Rederij Lampedusa, PAX, VluchtelingenAmbassadeurs e.a.
• Vertellen in stripvorm: launch van de graphic novel over Mijnheer F.
• Verhalen vertellen en dichten met Tiffany Pham en dichter Baban Kirkuki
• oral history interview methodiek en onderzoek door Saskia Moerbeek en Mina Domic
• Cultureel Norooz festival, hoe doe je dat? door Atefeh Firoozi en René van der Giessen
• Nog veel, veel meer
• En na afloop een borrel

Datum, tijd, locatie
Dinsdag 21 maart 2017, inloop vanaf 14.30. Bijeenkomst van 15.00 – 17.00 met borrel na afloop
UCK (Utrechts Centrum voor de Kunsten), Domplein 4, pal naast de Dom.

 

Doelgroep
Muziek en theaterdocenten, beleidsmakers, integratiecoaches, AZC begeleiders, docenten PO, VO en HBO, museum staf, onderzoekers, kunstenaars en iedereen die geïnteresseerd is in culturele diversiteit in het onderwijs, cultuur en maatschappij.