Een raam naar de wereld, gedicht van Juan Heinsohn Huala

Een raam naar de wereld
Een open raam naar de wereld
Een huis voor fragmenten van menselijkheid
Tekens van gisteren die nodig zijn voor vandaag en morgen
Stenen van het huis die wij met ons meedragen

Ik wacht straks op jou in het museum
Dan drinken we een koffie en maken we de stoel van Rietveld na
Verzamelen de brokstukken van ons eigen leven
Hangen we dromen op de muur
En delen tekens van liefde in alle talen

Geen gesloten kamers
Geen kelders zonder bezoekers
Op het dak van de bushalte
De mooiste stukken van onze collectie

We willen een museum open aan het leven
We willen graag de dwaasheid
De magie
De originaliteit van de makers begrijpen
Dichter bij de kinderen brengen
Een wandelroute maken voor de verbeelding
Dan is de vrijheid van ons allemaal

Zo wordt de stad een stad voor veel meer mensen
Daar wil ik ook thuis zijn
Zelfs als ik over mijn bergen vertel wil ik hier thuis zijn
Zelfs als het gaat om mijn kleuren
Wil hier thuis zijn

Laten we het museum openen aan het leven

 

Juan Heinsohn Huala, veldwerker Ongekend Bijzonder, maakte dit gedicht als samenvatting van de belevingssessie over erfgoedvernieuwing tijdens de inspiratiemiddag van 24 oktober 2014.