Levensverhaal van een echte Amsterdammer

[i] Hi, goeiedag.
[r] Hi, goeiedag
[i] Zou je kunnen beginnen met ehhh jezelf voor te stellen,
[r] Ok
[i] wie je bent, hoe oud je bent enz.
[r] Ja, dat is goed. Ik ben [naam], ik ben 39 jaar, moeder van 4 kinderen, 2 meiden en een jongetje en ik woon in Uithoorn.
[i] En waar kom je vandaan?
[r] Ik kom uit Eritrea, geboren in Asmara.
[i] En je woont in?
[r] Ik woon nu in Uithoorn.
[i] Maar je bent opgegroeid in Amsterdam, klopt dat?
[r] Ja, opgegroeid in Amsterdam, dus eigenlijk een echte Amsterdammer.
[i] En op welke leeftijd ben je ongeveer naar Nederland gekomen?
[r] Ik was 7 jaar toen ik naar Nederland kwam.
[i] Ok.
[i] En je had ehhh we hadden besproken over het voorwerp dat je had uitgekozen.
[r] Ja, ik heb inderdaad een voorwerp, dat is ehh dit dingetje ehmmm hier zit een heel klein glazen potje dat zie je niet, maar daar zit een klein glazen potje in waar kohl in zit, kohl voor je ogen. Een soort van oogpotlood. Dit voorwerp is gemaakt door mijn oma, toen zij vernam dat ik naar Europa ging toen is ze eraan begonnen zeg maar, dat weet ik nog heel goed want ik weet nog heel goed hoe zij dit maakte, als klein kind zat ik naast haar en dan ging ze aan de slag. En ehh dit heb ik toen vlak voordat ik wegging heeft ze het afgemaakt, toen heb ik het meegekregen van haar en later kwam mijn oma, nadat ik 7 jaar of 8 jaar in Nederland was, kwam ze naar Nederland kwam ze ons opzoeken en toen liet ik dat zien van, oma ik heb deze nog van jou. Toen zegt ze van ooh nou hij is eigenlijk niet af dus ik ga hem effe nog mooier maken, had ze later nog dit roezeltje d’rbij gemaakt maar dat is typisch een ding wat ik mee heb genomen uit Eritrea wat voor mij gewoon heel waardevol is en eigenlijk het enige wat ik nog heb van mijn oma.
[i] Ok, en betekent het zoveel voor jou omdat het van je oma afkomstig is?
[r] Ja.
[i] Of is het ook gewoon omdat het uit Eritrea is meegekomen?
[r] Nou eigenlijk, allebei. Het is meegekomen, ik heb het zelf meegenomen dus echt met mij. Het reist overal heen met mij mee zeg maar, het is door mijn oma gemaakt, ik weet nog heel goed dat mijn oma hier mee bezig was dus dat is ook een stukje jeugd herinnering van hoe het er daar aan toe ging en iets wat ik altijd mee heb en bij me heb zeg maar, dat hoop ik ook altijd mee te nemen daar waar ik heen ga.
[i] En ehhh je hebt het dus eigenlijk je hele leven met je gehad ook toen je thuis woonde en
[r] Het heeft altijd in mijn kamer gehangen en nu hangt het nog steeds in mijn kamer dus het is echt zo’n dingetje dat gaat met mij mee, naar waar ik kom te wonen gaat het gewoon mee.
[i] Heb je hem ook weleens gebruikt of is het echt gewoon een ehhh
[r] Nee ik heb het nooit gebruikt er zit ook niks in, niet zoals het hoort een beetje kohl d’rin, er zit helemaal niks in en het is mij gewoon puur voor zoals het is zeg maar en niet zozeer waar het eigenlijk voor bedoeld is.
[i] Ok, je hebt al een beetje verteld over je familie dus misschien kunnen we daarin ook doorgaan.
[r] Ja, ja.
[i] Kan je me misschien vertellen in wat voor familie je bent opgegroeid, wat voor gezin?
[r] Ehhhhh nou, ik ben opgegroeid ehhhhhh Nou zou ik beginnen waar in Eritrea of hier in Nederland?
[i] Vanaf het begin.
[r] Vanaf het begin, ja ok, ik ben opgegroeid eigenlijk bij mijn opa en oma mijn ouders die kwamen naar Nederland toen ik 1 jaar was. Mijn vader die was marinier en die kwam hier voor een cursus naar Vlissingen en mijn moeder die mocht mee dat zou een cursus zijn van 2 à 3 maanden dus ze zijn meegegaan, ze zijn allebei naar Europa gekomen en ik ben bij opa en oma achter gebleven en ehh inmiddels konden ze niet meer terug, het was te onrustig, het was gewoon niet veilig om terug te keren dus mijn ouders hebben hier in Nederland asiel aangevraagd en intussen ook aangegeven dat ze nog een dochtertje hebben achter gelaten en ik woonde inmiddels bij opa en oma. Aan de ene kant de ene week de opa van mijn vaders kant en dan de andere week weer bij mijn moeders kant. Ik was vrij verwend, ik had het niet slecht, het klinkt heel zielig zonder ouders maar ik had het absoluut niet slecht en toen ik 7 was hebben ze het uiteindelijk zover kunnen krijgen dat ze me over konden halen naar Nederland. Dus ik kwam op 7-jarige leeftijd naar Nederland en inmiddels had ik een zusje d’rbij, die was toen 1,5 jaar oud en ehh hier ben ik dan opgegroeid met eh samen met mijn zusje en ouders in Amsterdam.
[i] Ok, en in welke wijk in Amsterdam is dat?
[r] In Amsterdam Zuid Oost, in de Bijlmer daar zijn we opgegroeid, ja.
[i] En ben je daar gedurende de hele tijd blijven wonen tot dat je het huis uitging?
[r] Ja, ik was ongeveer wat zal het zijn 21. Toen ben ik op mezelf gaan wonen ben ik eerst effe in Diemen gaan wonen, dat beviel me niet en uiteindelijk had ik woning in Amsterdam West en dat gewoon een hele fijne tijd, ik heb altijd heel prettig in Amsterdam gewoond.
[i] En hoe beviel de tijd in de Bijlmer in Amsterdam Zuid Oost misschien kan je daar iets over vertellen.
[r] Ja dat was ehhh wij woonden eerst in het oude gedeelte wat echt de Bijlmer is zeg maar daar hebben wij 4 jaar gewoond en daarna zijn we verhuisd naar het nieuwere gedeelte van de Bijlmer, nog steeds de Bijlmer maar, ik moet zeggen je weet niet beter ik heb het altijd heel prettig ervaren ik voelde me gewoon thuis. Je hebt daar je vrienden en vriendinnen en je omgeving, je bent overal bekend. En tuurlijk waren er ook wel de minder prettige kanten van de Bijlmer maar daar hebben wij, waar wij woonden hebben we er heel weinig van meegekregen dat is ehhh het heeft deels ook te maken omdat we in een relatief nieuwe wijk van de Bijlmer woonden. Dus ehh maar eehh altijd heel prettig ik ehhh sterker nog mijn zusje die ging op een gegeven moment in Amstelveen wonen en ik bracht haar ’s avonds dan wel eens weg, nou ik voelde me echt niet prettig hoor in Amstelveen, ik was blij als ik weer in zuidoost als ik gewoon weer thuis was, dus het is wat je gewend bent en waar opgegroeid bent
[i] Ja, ja, ja en waar, je vertelde dat je in Eritrea woonde tot en met je 7e jaar, waar in Eritrea woonde je?
[r] In Asmara.
[i] En wat voor herinneringen heb je nog aan die stad?
[r] Ehhmm, ja, hele fijne herinneringen wat ik al zei, ik woonde de ene week bij aan mijn vaders kant de ouders van mijn vader en de andere week de ouders van mijn moeder en bij mijn moeder die had nog jongere broertjes en dat waren mijn, nou ja, bijna wel mijn broers kan je wel zeggen en ik was daar de jongste en ik werd altijd verwend en ik had het gewoon heel prettig, hele fijne tijd.
[i] En wat kan je je nog wel van je tijd daar herinneren? Zeg maar behalve dat je tussen twee
[r] Ja, ik weet nog er was natuurlijk wel oorlog in die tijd, het was onrustig, het was in die zin onveilig dat ik niet alleen naar school kon dus ik werd wel altijd gebracht en gehaald en ehhh nou ja buiten spelen doe je wel in de wijk, maar je gaat natuurlijk niet te ver, tot een bepaalde grens. Ehmmm, dat weet ik nog wel maar voor de rest, ja ik ging daar naar school ehh tot de tweede klas heb ik daar op school gezeten, was een hele fijne schoolperiode wat ik heb meegekregen en voor de rest, ja, ja niks anders als prettig.
[i] Ok, en welke wijk in ehh Asmara woonde je, weet je dat nog?
[r] Ehhh ja moet ik effe, effe goed zeggen de ouders van mijn vader woonde in May Temenai, eigenlijk meer Embagaliano aan het begin van May Temenai en de ouders van mijn moeder woonde in Tsetseraat.
[i] Ok.
[r] Ja, ze woonden eerst in Forto maar ik heb dat deel in Forto niet bewust meegekregen ik was toen wat ouder werd waren ze verhuist naar Tsetseraat en dat weet ik wel, daar weet ik het meeste van zeg maar.
[i] En op een gegeven moment was het de tijd dat je naar Nederland toe zou komen
[r] Ja.
[i] kan je je nog precies herinneren hoe dat allemaal is gegaan die periode?
[r] Ja, ja dat was een beetje een gekke periode, want ik wist niet beter als dat ik daar thuis hoorde en ik had natuurlijk mijn vader en moeder werd mij altijd gezegd die wonen in Europa, nou ja het zij zo, maar als kind, wat je niet kent mis je niet zeg ik altijd. Ik heb nooit het gevoel gehad, ‘goh, ik mis mijn ouders want ik zou zo graag bij ze willen zijn’, het was altijd, ‘nou mijn ouders wonen in Europa prima en ik woon hier’ en het was zoals het was. Maar op een gegeven moment wordt dan gezegd nou het is ehhh je gaat naar Europa, je gaat naar je ouders en dan denk je ‘ja wel bijzonder’, maar aan de andere kant had ik ook zoiets van eigenlijk wil ik helemaal niet weg, dit is mijn thuis. Waarom moet ik naar Europa omdat mijn ouders daar wonen, waarom moet ik uit mijn vertrouwd gebied uit mijn thuisland moet ik gewoon weg. Dus dat was wel gek en dan ehhh kom je in Nederland en dan heb je aan de ene kant denk je, ‘ooh ja dit zijn mijn ouders hier hoor ik, hier moet ik opgroeien’ maar aan de andere kant denk je, ‘ja maar ik ben ook weggehaald van huis waar ik opgegroeid ben’ en dat was ook een beetje gek.
[i] Ja.
[r] En dan heb je daarbij natuurlijk ook nog eens, je komt hier ergens september en dan wordt het najaar, nou hele strenge winters nog toen in de jaren tachtig dus dat was weer een andere shock wat je krijgt en plus ik was daar altijd de jongste, vrij verwend en dan kom je hier ben je de oudste en dan heb je een jonger zusje. Dat was wel een hele vreemde ervaring en dan krijg je een stukje verantwoordelijkheid en je bent niet meer de jongste en je bent niet meer verwend, dat was wel even wennen in het begin.
[i] En ehh je zei daar was je altijd de oudste waren er ook andere kinderen of was je de enige die bij
[r] Nee ik had ehhhh van mijn moeders kant die had nog 3 ouderen of ehmm voor haar jongere, maar voor mij oudere broers, dus die waren tussen de leeftijd 16 en pak hem beet 8 of 9 zou die geweest zijn de jongste, met zijn drie‘n dat waren dan mijn grote broers en ik was altijd wel de jongste in huis aan mijn moeders kant en bij mijn vaders kant waren er verder geen kinderen, ik was enigst kind daar.
[i] En weet je nog welke datum je misschien bent aangekomen, kan je, je dat nog herinneren of ongeveer welke Ja je zei september.
[r] Ja in september, ik weet in Nederland ben ik op, dat weet ik nog want dat heb ik ergens terug gevonden op 12 september gekomen maar ik heb voordat ik naar Nederland kwam nog 2 weken in Italië gezeten. Dat was toen in de tijd dat mijn ouders die gingen naar Bologna en mijn moeder die was toen in Bologna geweest en daarna kwam ze naar Milaan en ik ben vanuit Addis Abeba naar Milaan gevlogen en daar heeft ze me opgehaald.
[i] En 12 september van welk jaar?
[r] ehmm ’82
[i] Ok.
[r] Ja.
[i] En kan je, je nog iets herinneren van echt je aankomst in Nederland of?
[r] Ja, ja dat weet ik nog heel goed, ik kwam ehhh nou ja, je komt sowieso als je Europa binnen kwam, voor mij was het dan eerst Milaan, nou dan denk ik, ‘ja dit is het’, maar ik wist dit is nog niet mijn eind bestemming dan ben je in Europa dan weet ik alleen mijn moeder haalt mij op maar mijn vader was daar toen niet en mijn zusje was er wel maar dat gaat allemaal een beetje langs je heen. En dan weet je, je eindbestemming is Nederland en dan kom je aan op Schiphol ’s avonds en dan is alles verlicht en dan denk je Ôooh ja dit zal dan wel Europa zijn’, dat maakt zo een indruk op je, al die verlichting en al die luxe en nieuw en ehhh en dan staat daar je vader je op te wachten en je moeder en je zusje dan denk ik, ‘nou ja dit is het dan, nou zijn we compleet hier moest ik heen, hier moest ik gaan wonen’. ‘Dat zal het wel zijn’, denk je dan, dus dat was best wel indrukwekkend. Ja, en dan kom je thuis en we woonde in een flat nou ook zoiets gek dat je denkt, ‘moet dat grote gebouw wonen we daar, welk huis is dan van ons’? Weet je wel dat soort dingen gaan er dan door je hoofd dus dat weet ik allemaal nog wel.
[i] En wat voor soort huis had je in Asmara? Even om die vergelijking te maken.
[r] Ja dat was gewoon een vrijstaand, wat je hier zou noemen een vrijstaand huis.
[i] Ok, ja, en dan ehhh
[r] Ja dan kom je hier in en ehhh nou ja in de Bijlmermeer in een grote concrete flatgebouwen en dan daar ergens in die flats daar woon je dan.
[i] En ehhh, nou je kwam in Nederland hoe kwam je leven op gang op een gegeven moment, ging je gelijk naar school of wat gebeurde er?
[r] Ja, ja ik ging vrij snel naar school dat weet ik nog want ehhh ja september en de scholen waren begonnen natuurlijk en ik was 7 jaar en ehhm ze hadden toen voor mij besloten om gewoon naar de 1ste klas te gaan toen, ja nu groep 3 dat was toen de 1ste klas dus dan kon ik gelijk met alle kinderen begonnen met lezen en schrijven want dat is ook wat je gewoon leert in de eerste klas en ik kreeg wel op school extra begeleiding voor de taal ook een aparte juf had ik daarvoor dus de taal dat heb ik wel vrij snel kunnen oppakken, maar qua rekenen en dergelijke omdat ik eigenlijk in Eritrea over was naar de derde klas liep ik een klein beetje voor. Dus dat was wel een soort van prettig voor mij wel dat je niet met alles een soort van d’r achter aan liep maar je had wel iets waar je goed in was en daarentegen had je dan die taalles waar je gewoon extra hulp bij nodig had dus dat heb ik wel altijd heel prettig gevonden dat je niet met alles een beetje erachter aan moest hobbelen.
[i] Ok, en hoe lang denk je dat het ongeveer heeft geduurd voordat je je echt dus ook die taal achterstand hebt ingehaald, heb je enig idee?
[r] Nou eehhh, gevoelsmatig een jaar, niet eens een jaar want je pakt het zo snel op als kind zijnde dat gaat zo snel.
[i] Ja en ehmm, even terug naar Eritrea heb je daar nog bijvoorbeeld bepaalde vriendjes of vriendinnetjes gehad waar je misschien nog bepaalde herinneringen aan hebt over gehouden of hoe zag je vriendenkring eruit?
[r] Nou ja, vrienden, vriendinnen zou ik niet zo zeer zeggen het waren dan eerder of de buren en anders nichtjes en neefjes want dat weet ik nog wel heel goed, veel contacten met nichtjes en neefjes en dat waren ook een beetje mijn leeftijdsgenoten dus dat ehhh daar heb ik natuurlijk wel los van het feit dat je familie van elkaar bent en ook nog je familiebanden behoudt in het buitenland, maar ook gewoon een soort van vriendschap wat je dan had en dat is ook wel een soort van doorgezet. Maar verder qua vriendjes en vriendinnetjes, nee, ik was zo jong dat ehh, ik kan niet zeggen van dat was nog een vriendinnetje uit Eritrea dat ehh dat heb ik niet.
[i] Dus het waren meer de familie banden?
[r] Het waren meer de familie banden en eventueel buren en die kom je dan weleens later hier tegen en die zeggen dan ‘ooh ja, maar wij waren buren weet je nog’ en een heel vaag denk je dan, ‘ja, jij zal dan wel dat ene kind zijn geweest waar ik mee speelde, maar ik kan niet zeggen van ja jou herken ik nog wel want wij waren vriendinnen of zo’, want dat weet ik allemaal niet meer.
[i] En toen je hier dus in groep 3 begon zijn er van die tijd nog ehh, ja hoe begon je vriendenkring er zeg maar toen uit te zien?
[r] Ja, dan ehh, dan leer je natuurlijk allemaal nieuwe kinderen kennen en dan moet je snel contacten leggen en dan heb je en de taal barrière en gewoon heel die cultuur dat het er anders aan toe gaat maar, ik moet zeggen het viel me heel erg mee ik kon heel snel had ik een klik met bepaalde kinderen en ik vond het helemaal niet moeilijk of lastig ondanks dat je de taal niet spreekt om vriendinnetjes te maken. Ik kan me dat helemaal niet herinneren als een moeilijke tijd, het ging vrij makkelijk ik speelde altijd buiten na school dus ehh, nou ja en in de flats als je daar over de galerijen loopt nou alle buren waren gelijk vriendjes en vriendinnetjes dus dat was, dat ging heel makkelijk en ehhm ja vrienden van toen ja sommige zijn op een gegeven moment geswitched van lagere school sommige heb je tot aan het einde meegemaakt en die woonde dan bij ons in de buurt dus daar heb je nog wel soort van contact mee of als ik naar me vader ga dan zie ik ze nog wel eens daar, maar ehhh voor de rest ik heb niet echt nog contacten, nou toevallig een paar weken geleden sprak een meisje mij aan in een winkelcentrum ze zegt, ‘jij bent toch [naam]?’ en ik zeg ‘jaaa en jij bent?’ en die herkende mij en die hebt inderdaad de eerste 2 jaar bij mij op de lagere school gezeten en dan heb ik over 1982, 1983 dus dat was wel leuk dat je dan zo herkend wordt en dan gaat het ook wel een beetje dagen, maar ik had haar zelf d’r niet uitgehaald zeg maar.
[i] Ok, en goed dus je hebt de basisschool afgerond, wat ben je daarna gaan doen?
[r] Ja daarna, na de basisschool ehh, ik ben in groep 7, ja, groep 7 ben ik toen geswitched, mijn ouders hadden toen zoiets van nou ja de Bijlmer dat hebben we nou wel gezien maar misschien moeten jullie toch naar meer wat ze noemen een witte school toen hebben ze ons in Oudekerk op school gezet, nou dat is hartstikke wit. Mijn zusje en ik waren de enige buitenlanders en dan uit Amsterdam dus dat was wel heel apart en daar 2 jaar op school gezeten en daarna ben ik naar de middelbare school gegaan heb ik de HAVO gedaan in Amsterdam zuid op het Sint Nicolaas lyceum en na de HAVO ben ik MTS mode en kleding gaan doen.
[i] Ok, en die opleiding heb je ook ehhh
[r] Ja, die heb ik afgerond en daar heb ik 15 jaar eigenlijk in de modebranche gezeten. Het zij als stoffen inkopen of productie kant of design kant een stukje ontwerp heb ik ook erna gedaan.
[i] En even terug naar dat van de zwarte naar witte school is misschien wel interessant.
[r] Ja.
[i] Hoe heb je dat zelf ervaren en wat vond je zeg maar van die tijd toen je op die school in Bijlmer zat en dan die switch ehhh moest maken?
[r] Nou in het begin was ik daar natuurlijk helemaal niet blij mee, want ik ging weg waar ik het prettig had waar ik mijn vriendinnetjes had en ik moest met de bus Amsterdam uit naar een of ander dorp verder op moest ik naar zo’n hartstikke witte school en dat vond ik best wel eng en ik begreep niet waarom mijn ouders dat deden, maar ik moet zeggen achteraf en ik heb het wel vaker gezegd, is dat gewoon de beste beslissing wat ze voor ons gedaan hebben want als ik, als ik kijk wat er van mijn vriendinnetjes die daar nog wonen wat die allemaal voor opleiding hebben gedaan en waar die allemaal een beetje terecht zijn gekomen dan denk ik dat ze niet dezelfde kansen hebben gehad als dat ik op die school in Oudekerk want je komt in een hele andere omgeving ehhh leer niveau was ook een stuk pittiger, nou dat verbreedt toch je kansen ik denk als ik niet op Oudekerk op school had gezeten, was ik ook nooit op het op het Sint Nicolaas Lyceum in Amsterdam zuid terecht gekomen, dat is gewoon een gevolg van en dat verbreedt vind ik, verbreedt toch wel je kansen op je opleiding en je toekomst en wat je wil en kan gaan doen.
[i] Kan je iets vertellen over, je zegt van hoe mijn andere vriendinnetjes terecht zijn gekomen hoe zijn die of wat is er gebeurd?
[r] Nou ja, de meeste zijn in Amsterdam gebleven, de meeste zijn naar de middelbare scholen in Amsterdam zuidoost gegaan nou ja ehhhh, heel veel vriendinnen heb ik ook heel vaak jong moeder zien worden dus dat ik dacht ‘goh ik heb bij jou in de klas gezeten en je loopt nu al in een kinderwagen’, terwijl ik nog mijn MTS opleiding deed bij wijze van, dat soort dingen dan denk ik ‘ja, weet je het heeft toch andere kansen als je daar was gebleven als dat je naar Oudekerk bent gegaan’ dat besef ik wel.
[i] Ok, en ehh, we hebben het niet ehh, tenminste we hebben het over je gezin gehad maar was er een bepaalde bijvoorbeeld religie in je gezin? en ehh wat normen en waarden waarvan jij denkt van nou dit was echt bepalend voor hoe ik ben opgevoed?
[r] Ehh ja van huis uit zijn we rooms katholiek en wij gingen elke zondag naar de kerk dat is een ding wat, wat dat hebben mijn ouders er ook echt ingehouden we gingen echt elke zondag naar de kerk, we hebben eerste communie gedaan en het heilige vorm zo alles wat erbij hoort zeg maar en op een gegeven moment hebben ze het wel een soort van los gelaten. Toen was het wel de keus aan ons of dat we naar de kerk gingen of niet ik moet zeggen het is eigenlijk verwaterd sinds ik op mijzelf ben gaan wonen daarna was het niet meer zondag naar de kerk, maar de normen en waarden wat je meegekregen hebt, heb ik wel heel sterk meegenomen maar het is niet meer dat ik echt zo strikt naar de kerk ga, ik ben geen kerkganger zeg maar dus dat is een beetje wat de rol van religie heeft gespeeld.
[i] Ok, maar dan heb je het over de normen en waarden van religie maar behalve naast religie zeg maar ehhh hoe kan ik het zeggen, wat heb je bijvoorbeeld echt mee gekregen dat jij ook denkt nou dit wil ik bijvoorbeeld aan mijn kinderen meegeven, is er iets specifieks dat bijvoorbeeld in jou gezin speelde?
[r] Eehmm ja ook met school, met opleiding hard werken altijd hard werken en je huiswerk doen en af en toe heb ik een strijd met mijn oudste dochter dat ze d’r huiswerk moet maken. Ze zegt het is voor vrijdag en het is vandaag maandag, nee maakt niet uit, je maakt het vandaag en morgen kunnen we wat anders doen. Dat is wel iets wat ik heel erg van mijn vader heb mee gekregen als je huiswerk pas voor vrijdag is, wacht niet tot donderdag, maak het maandag en dan je zien wat je dinsdag en woensdag en donderdag nog andere dingen d’rbij kan doen dat is iets dat doe je dan toch weer bewust of onbewust neem je dat mee naar je eigen kinderen toe en altijd er op hameren dat je gewoon je best moet doen en heel hard moet werken. Als je heel hard werkt en dat zeg ik ook qua cijfers als je heel hard je best hebt gedaan en je haalt een 7 is mamma meer blij als je niks doet en je haalt een 9 het gaat erom dat je hard werkt en je best doet en dat is ook iets wat ik heel erg van huis uit heb meegekregen.
[i] Ok, en over je kinderen trouwens daar hebben we het nog niet over gehad je hebt 3 kinderen zei je, hoe oud zijn ze, hoe heten ze?
[r] Ehh [naam] is de oudste die is afgelopen oktober 10 geworden en dan hebben we [naam] die is 7 die wordt in april 8 en [naam] het kleintje die wordt binnenkort 1.
[i] Ok, dus een jong ehh
[r] Ja, een jong kindje ja
[i] Ja, en ehhh, over de Bijlmer in de tijd dat je daar opgroeide, waren er bepaalde plekken waar je echt graag kwam waarvan je denkt nou dit is wel echt iets in de stad waar je misschien nog steeds naartoe gaat of ook Amsterdam in zijn geheel bijvoorbeeld?
[r] Ja, ja, sowieso het centrum natuurlijk, de Dam en de Kalverstraat dat zijn wel dingen dat ehh, of het Leidseplein vanuit mijn jeugd dat ik bijvoorbeeld zondags ’s middags met mijn vader dan de stad in ging en dan mochten we eten bij McDonald’s dat is wel iets dat blijft dat is gewoon een ritueel dus als ik op het Leidseplein kom dan denk ik altijd ‘ooh ja, zondag middag met mijn vader naar de McDonald’s’ dus dat soort dingen. Dat is wat je een beetje bij blijft qua Amsterdam en voor de rest in de Bijlmer ja het winkelcentrum daar heb ik bijvoorbeeld mijn eerste baantje in een bloemenwinkel. Dat is toch wel weer leuk want die bloemenwinkel die is er nog steeds en als ik dan in het winkelcentrum ben dan is het toch altijd even kijken van ‘ooh ja, hij is er nog’, weet je dat soort dingen dat is altijd wel weer leuk om effe terug te zien.
[i] En hoe ging je op een gegeven moment, ja, hoe ben je de stad gaan ontdekken zeg maar toen je in Amsterdam woonde? Ik neem aan dat op een gegeven moment was er een bepaalde leeftijd dat je zelf er op ging trekken en
[r] Ja, ja dat kwam eigenlijk een beetje dat ik naar de middelbare school ging want de lagere school dat laatste stukje zat ik dan in Oudekerk en vanuit Oudekerk ging ik eigenlijk met mijn vriendinnen meer richting Amstelveen want die mochten wel allemaal naar Amstelveen en Amsterdam was dan net effe te ver dus ik ging altijd mee naar Amstelveen, ehmm, maar echt Amsterdam ontdekken deed ik pas vanaf de middelbare school dat ik in de brugklas zat. Ik zat in Amsterdam zuid op school en dan is de link naar het centrum is heel makkelijk gelegd en dan kom je makkelijker in het in centrum.
[i] Ok, en hoe zie je, jezelf hoe zou je, jezelf sowieso omschrijven en hoe zie je, jezelf denk je van nou ik ben een Amsterdammer, ik ben Eritreër ik ben een beetje van beide, hoe zou je, jezelf omschrijven?
[r] Ja, ik ben een beetje van beide en binnen het Nederlandse voel ik me dan het meest een Amsterdammer. Want ik zeg ook altijd ik zou als de kinderen straks groot zijn zou ik echt niet in Uithoorn willen blijven. Ik zou nu met kinderen niet naar Amsterdam want ik vind het zoals ik het nu hier heb vind ik gewoon veel te prettig, het is gewoon echt heel vriendelijk, kindvriendelijk dorpje waar ik woon maar zodra de kinderen ouder zijn en uit huis zijn zou ik echt niet in Uithoorn willen blijven dan wil ik echt terug naar Amsterdam.
[i] En waarom zou je niet in Uithoorn willen blijven?
[r] Het is, het is ehmm, ja, wat ik zeg het is heel fijn voor jonge gezinnen, maar als oudere is het ehmm, nee, dan heb je het wel gezien dan ben je wel klaar in Uithoorn en dan is het gewoon klaar. In Amsterdam wordt je veel actiever ik zie het ook heel erg aan me moeder er is gewoon zoveel meer te ondernemen in Amsterdam als in Uithoorn dus ik zou ehhh, en ik ben gewoon een stadsmens. Ik ben ook in Uithoorn komen wonen alleen maar omdat ik een auto had en ik werkte in Leiden en dan vond ik het prima als ik mijn slaapplaatsje in Uithoorn had anders was ik nooit naar Uithoorn gekomen, had ik hier echt niet willen wonen. Maar ja, eenmaal hier en dan met de kinderen erbij dan denk ik ja het is wel prima zo, uiteindelijk werkt het wel goed, komt het wel goed uit.
[i] Wanneer ben je eigenlijk in Uithoorn komen wonen?
[r] Ik ben ehhh, effe kijken, we wonen nu 9 jaar in dit huis en daarvoor heb ik 3 jaar in een appartement gewoond dus ehhhh, 12 jaar geleden.
[i] Ok, en dat was vanwege je werk?
[r] Ja, ja ik kon ik woonde in Amsterdam 3 hoog achter echt letterlijk 3 hoog achter een heel leuk appartementje maar vrij klein en ehh mijn oom die woonde hier in Uithoorn en die had een heel leuk ruim appartement, vrij nieuw en die wilde naar Amsterdam en ik wilde ruimer en dat maakte mij niet uit Uithoorn of Amsterdam dus zodoende hebben we woningruil gedaan en hij is gewoon lekker naar Amsterdam gegaan en ik heb hier een hele mooie appartement ervoor kunnen krijgen dus het was een goeie deal ja een goeie ruil.
[i] En stel dat je naar Amsterdam zou terug verhuizen in de toekomst, weet je welk stadsdeel je naartoe zou willen of welke wijk?
[r] Ja, Amsterdam west. Ik denk Amsterdam west, ik zou niet zozeer terug naar de Bijlmer willen, ja weet je, tegen die tijd weet je ook natuurlijk niet de Bijlmer nu is ook niet de Bijlmer waar ik in opgegroeid ben dus ik weet ook niet hoe de Bijlmer er ook tegen die tijd uit zal zien maar Amsterdam west heb ik 3 jaar gewoond en dat vind ik gewoon zo een leuke buurt en mijn moeder woont nu in Amsterdam west en als ik dat zo iedere keer weer vergelijk dan denk ik ‘ja, als ik ergens in Amsterdam zou willen dan is het wel Amsterdam west’. Dan ben je redelijk dichtbij het centrum, het is je hebt niet de drukte maar je hebt dat hele culturele van Amsterdam west dat trekt me wel.
[i] Ok, en wat voor, kan je uitleggen wat het is dat je precies trekt, je zegt cultuur maar wat voor dingen bedoel je precies?
[r] Ja je hebt cultuur je hebt ehhh ja heel veel Marokkanen, Turken, Surinamers, Antilianen er woont echt van alles in Amsterdam west terwijl je in de Bijlmer overheerst de ene bevolking in Amsterdam oost overheerst weer in andere bevolking en dat vind ik in Amsterdam west niet en ook dat gedeelte waar ik dan woonde Bos Lommer het is toch redelijk nieuw en hip aan het worden en nou, ja, dat wil niet zeggen dat het nog steeds zo is tegen de richting dat ik naar Amsterdam ga misschien is het ook niks meer maar, zoals het er nu voor staat dan denk ik, ‘ja, als ik in Amsterdam zou willen wonen dan zou ik toch wel hier terug willen komen’.
[i] Ok, eeh, duidelijk ik zit ehhh spieken op mijn briefjes ik wilde even terug gaan naar de periode toen je vertrok. Toen je uit Eritrea weg ging had je bepaalde fantasieën zeg maar van bij je vertrek van hoe het misschien in Europa zou zijn of bepaalde ideeën toen bepaalde dingen die nog bij je opkomen?
[r] Nee, nee, totaal niet ik weet nog dat ik er ehhh, iedereen om me heen zei, ‘ooh, dat is zo zielig jouw ouders zijn in Europa en jij bent hier’ en ik had altijd al zoiets van ik ben helemaal niet zielig ik, ik weet niet meer dan dit, mijn ouders, ja, dat zijn 2 mensen dat zijn mijn ouders maar verder heb ik daar niks mee ik weet je ik was zo jong toen ze weg gingen dat ik helemaal niet kan zeggen ik ben heel zielig want ik mis ze, dan kan ik helemaal niet zeggen. Ik had ook helemaal niet het beeld van; ‘ooh, maar als ik naar Europa ga daar waar mijn ouders wonen dan krijg ik het zoveel mooier of beter’ dat idee had ik helemaal niet dus ik had ook echt totaal geen verwachtingen van wat het zou zijn of hoe het er al uit zou zien ik denk ja moet ik gaan ja dan moet ik gaan, je bent braaf, je luistert en eehh, als er gezegd wordt daar heb je het veel beter, ja, het zij zo dan ga je maar maar zelf had ik totaal geen verwachtingen geen ehh,
[i] Ok, dus ook niet een bepaalde indruk toen je Nederland in kwam behalve dat het koud was?
[r] Ja, het was heel koud en dat ik dacht, ‘ja, dit zal Europa dan wel zijn het is wel heel erg verlicht’ en, ja, weet je kom je op Schiphol aan en alles is super verlicht en dan rijd je langs Aalsmeer al die bloemenkassen dat weet ik nog dat is een groot licht festijn en dan denk ik nou zo zal Europa d’r wel uitzien dat ehh ja misschien hebben ze wel hebben ze wel gelijk, misschien moet ik beter hier gaan wonen dan in Eritrea maar, dat ging allemaal een beetje langs me heen en ik had zoiets van nou het had allemaal niet gehoeven. Ik had het idee dat andere daar meer behoefte aan hadden dat ik naar Europa ging als dat ik er zelf behoefte aan had.
[i] En ehh, je zei nou op een gegeven moment zat je dus op de middelbare je had vriendinnen die in Amstelveen uit mochten
[r] Ja.
[i] hoe zag je vriendenkring er verder uit, had je veelal contacten met mensen op school of had je ook een bepaalde link toch wel met de Eritrese gemeenschap?
[r] Ja, ik had absoluut een link met de Eritrese gemeenschap want wij gingen van jongs af en naar al die vergaderingen en bijeenkomsten waar mijn ouders kwamen dus dan leer je ook kinderen kennen en daar bouw je ook een soort van vriendschap op en dan had je altijd je Eritrese vrienden die regelmatig bij feestjes en bijeenkomsten en dat soort dingen kwam en naarmate je ouder wordt kom je ook je blijft ze tegen komen, maar ook dingen waar je gewoon zelfstandig naar toe gaat en dan kwamen zij ook zelfstandig en dan heb je toch je vriendenkring maar daarnaast had ik natuurlijk ook mijn vrienden van school en vriendinnetjes van school.
[i] Ja
[r] en dat liep gewoon parallel met elkaar liep dat gewoon, ja, dat is altijd wel goed gegaan nooit, nooit heeft het elkaar gekruist zeg maar ik had altijd mijn Eritrese vrienden waar ik het gewoon ontzettend leuk mee had maar ik had ook mijn schoolvriendinnen waar ik het gewoon heel goed mee had.
[i] Ok, en hoe kwam je, je zegt bepaalde activiteiten die plaatsvonden was dat toen je ouder was of was dat van jongs af al dat je ouders je misschien bewust in contact brachten met die gemeenschap. Hoe ging dat precies?
[r] Ja, ik zou meer zeggen bewust als onbewust, zij komen natuurlijk op bijeenkomsten en jij gaat mee en die andere ouders nemen hun kinderen mee en dan als er weer een bijeenkomst was dan ging je automatisch mee want je wist dat jou vriendinnetje dan ook meekwamen, was het zo dat alleen ouders onder elkaar was dan wilde je al niet meer maar omdat al die kinderen mee kwamen had je zoiets van nou dan gaan we wel mee, wij spelen wel die ouders die doen maar, maar wij spelen wel. En zo ook met feesten enzo en dan word je toch ouder en dan spreek je ook gewoon met elkaar af of dan ga je naar feesten waar misschien je ouders niet naartoe gaan of dan heb je bijeenkomst waar je ouders niet naar toe gaan, maar waar je zelf bewust voor kiest om met je Eritrese vrienden om toch daar naartoe te gaan door de jaren heen.
[i] Ja, en hoe ziet je sociale kring er nu vandaag de dag zeg maar uit, je vriendenkring met wat voor soort mensen je om gaat?
[r] Het zijn voornamelijk gezinnen en moeders dat is al heel anders. Ja, ik heb ehh, tuurlijk je hebt nog wel contacten met vrienden dat zijn nog steeds je vrienden van vroeger maar de meeste hebben toch wel een eigen gezinnetje en dan heb je, je hebt nog steeds contact maar dat is anders. Nu eehmm, wij hebben bijvoorbeeld ukub en ehh tegenwoordig is het zo dat onze kinderen vragen wanneer er weer [naam] is, wij hebben zoiets van nou we zien elkaar wel op de verjaardag of wat dan ook maar voor de kinderen is het een grotere rol gaan spelen dan voor ons dus dat geeft je ook weer een soort van binding, maar je hebt natuurlijk ook vrienden van vroeger waar je nou ja social media en facebook dat je denkt, ‘ooh van vroeger wat leuk daar ga ik ook is contact mee zoeken’, weet je dat soort vrienden heb je ook je hebt toch, ja, een soort van band toch een klik ondanks dat je elkaar jaren niet ziet en als het effe een chat is ja dan heb je gezellig een babbeltje dan denk je ja, ja weet je wel, dat was toch wel een hele fijne tijd geweest.
[i] Ja, je vertelde over ukub, kan je misschien vertellen wat dat is?
[r] Ja, ja het is begonnen bij ons ehmm een moeder van een van onze vrienden die was hier en die zag dat we met een redelijke vriendenkring regelmatig bij elkaar kwamen en toen zegt ze op een gegeven moment, ‘ja, jullie moeten eigenlijk ukub beginnen, want dan heb je een soort van verplichting dat je elkaar iedere keer ziet’. Zo is het bij ons begonnen en in het begin was het dan natuurlijk ukub met geld inleggen we legden dan geld in een potje en dan om de zoveel tijd kreeg iemand de pot en dan ging je er wat leuks mee doen. Maar ehhmm, nou dat potje is een beetje verwaterd daar zijn we een paar keer van hebben we gespaard zijn we op vakantie geweest met zijn allen, dus dat heeft wel een aantal jaren geduurd. Maar op een gegeven moment is dat potje verwaterd en we hebben het gewoon gelaten voor wat het is, maar onze ukub die bestaat nog wel en wat ik zal zei de kinderen die hebben een soort van overgenomen dat ze gewoon een appje sturen van wanneer is eehh, bij wie is weer de volgende ukub dus dat is wel heel leuk om te zien dat het overgeslagen is op die kinderen maar onze band moet ik zeggen is daardoor wel sterker geworden je blijft toch altijd elkaar zien, ook al heb je verjaardagen en dergelijke van die kinderen maar die ukub is toch iets wat er altijd gewoon naast blijft lopen.
[i] En uit hoeveel mensen bestaat de groep en gaan jullie echt elke keer weer bij iemand anders thuis?
[r] Ja, ja het is een beetje het wisselt je hebt de, ja, ik geloof pak weg stuk of 8, 9 gewoon de vaste kern en daarnaast hebben we altijd wel mensen die erbij komen en dan eruit stapte dus die wisseling heb je altijd wel gehad maar nu zijn het voornamelijk gezinnetjes en een aantal vrienden eromheen, nou ja, inmiddels ook bijna familie maar dat is echt gewoon een vast klik geworden en dan rouleert het wel. De ene keer is het bij ons thuis en dan volgende keer is het weer bij iemand anders thuis en dan proberen we wel echt een lunch en een middag eraan te koppelen of avondeten en dan een lange avond dus het moet wel effe iets meer als effe snel eten en weg. We blijven wel effe wat langer hangen.
[i] En alle kinderen komen mee zei je, hoeveel kinderen zijn er inmiddels?
[r] Ja, ja, nou ja, gemiddeld wij zijn de enige met 3 en de rest is allemaal 2 per gezin dus we hebben ehhh, nou ja 6 of 8 kindjes.
[i] Een aardig grote groep ehhh
[r] Ja, ja dat alleen de kinderen en daarnaast heb je ook nog zonder kinderen, de singles dat ehh tikt wel aan.
[i] En ehhh, nou ja je zei dat je op een gegeven moment ging werken na je MTS, 14 jaar zei je geloof ik?
[r] Ja, ja ik geloof pak ‘em weg 14 jaar heb ik in de confectie gezeten.
[i] En wat ben je daarna weer gaan doen?
[r] nou ehh, ja die confectie dat is, daar ligt nog steeds wel een beetje mijn passie hoor, maar dat is een moeilijke wereld, de ene keer gaat het heel goed, de andere keer gaat het heel slecht. dus ehh, op een gegeven moment was ik er een beetje klaar mee, had ik zoiets van nou het is nu klaar met die confectie, ik laat het gewoon voor wat het is en ehh, sinds 3 jaar hebben we nu een scooterzaak samen met [naam] en ehh, daar ben ik begonnen gewoon in de winkel en administratie te doen en dat doe ik nu heel klein beetje nog op de achtergrond, maar voornamelijk hebben we een partner daarin [naam] en die heeft het eigenlijk volledig op zich genomen met sowieso [naam] op de achtergrond en ik voor de administratie af en toe daar waar nodig is.
[i] Ja, ja en waar zit die scooter zaak?
[r] Hier in Uithoorn
[i] Ok, en hoe is dat zo gekomen dat je besloot om dat te gaan doen?
[r] Ja, het is eigenlijk een beetje een uit de hand gelopen hobby van [naam] geweest. Hij is begonnen met met ehh, vrienden van hem, die hadden hier een scooterzaak en daar is hij een beetje bij binnengerold, ehmm, scooters geïmporteerd en gekeken hoe dit ging met de verkoop en dergelijke, nou dat ging redelijk goed en die jongens die wilde op een gegeven moment groter die zijn gaan verhuizen van Uithoorn naar Amsterdam en ehh, [naam] die had zoiets van, ‘joh, je bent hier in Uithoorn begonnen, je hebt hier je klantenkring en die laat je natuurlijk niet gewoon liggen en je gaat gewoon volledig in Amsterdam zitten’. Dus toen had hij bedacht nou als we hier nou effe een pandje zoeken en kijken hoe ver we kunnen komen en dan gewoon effe de klanten die hier al opgebouwd zijn dat je die oppakt en eventueel uitbreid en zo hebben we hier een pand gevonden en zijn we hier gewoon een eigen toko begonnen en ik moet zeggen het gaat redelijk goed.
[i] Leuk, het loopt goed?
[r] Ja, het loopt goed ja.
[i] Ok, en ehhh, nou ja, je woont nu in Uithoorn misschien kan je me ook iets vertellen over Uithoorn zelf zoals we het net over Amsterdam hebben gehad zijn er ook weer bepaalde plekken waar je hier graag komt?
[r] Ja, ehmm, Uithoorn is ehhmm, ja vrij klein, niet heel klein dat het echt heel pittoresk is want daarvoor vind ik het vrij stads maar ik vind Uithoorn een hele fijne dorp omdat het ehmm, het zijn vrij nuchtere mensen er komen heel veel mensen ook vanuit de stad hier wonen dus je hebt wel een beetje die stads mentaliteit heb je. Maar je hebt ook dat hele knusse dorpse van echt geboren en getogen Uithoornaren heb je ook dus die mix vind ik gewoon heel fijn en gewoon ehmm, dat die kinderen hier heel gemakkelijk zelf naar school kunnen, het is wel een stukje fietsen maar ik durf het nu best aan dat [naam] zelf op de fiets naar school gaat. Ik moet in Amsterdam er niet aan denken om mijn kind te laten fietsen ik ehhmm, nogmaals het is wat je gewend bent hoor maar bij dat idee denk ik ja dan zit ik wel goed in Uithoorn, het is heel knus je heb ehh, ze kunnen bij vriendinnetjes spelen, we wonen hier best wel ruim met een, ja, rijtjeshuis tuin, voortuin, achter je hebt gewoon heel erg de ruimte en dat vind ik wel heel fijn voor die kinderen.
[i] En hoe is je contact zeg maar met de buurtbewoners, zijn jullie vrij veel bij elkaar betrokken of hoe ehh?
[r] Nou, valt wel mee redelijk goede contacten hoor wel, ja met de ene buren heb je iets meer als met andere buren, maar over het algemeen gaat het gewoon ja goedemorgen, goedemiddag, dat gaat wel met alle buren bij de een loop je wat vaker naar binnen als bij andere en maar het is ook de buurvrouw aan de overkant die heeft 2 kinderen die zitten bij mijn kinderen op school zelfs dezelfde klas dan heb je toch iets meer mee en de buurvrouw verderop ook dus dat heb je ook wel heel snel er zitten kinderen uit deze straat zitten bij mijn kinderen op school dus dat geeft je al iets meer band. En ehh, ja, voor de rest ja ik ben zelf heel makkelijk ik praat met alles en iedereen rechts en links dus ik heb ehh, ik heb mijn draai hier wel gevonden hier in Uithoorn.
[i] En was het in Amsterdam ook zo dat je gewoon contact had met buren? of wat kan je daar over vertellen?
[r] Nee dat was in Amsterdam veel minder, hooguit de buurman die onder mij woonde maar voor de rest ehhh nee dat was ook toen bij mijn ouders de buurvrouw beneden, direct beneden daar hadden we contact mee maar voor de rest de buren boven bijvoorbeeld niet dus dat is heel anders en ehh, ja hier in Uithoorn ja dat is ehhh, je kent mekaar en je ziet mekaar ook veel vaker je ziet mekaar bij het brengen naar school van de kinderen en vervolgens zie je mekaar weer bij het boodschappen doen weet je, zo kan je mekaar 3, 4 keer op een dag tegenkomen dus dan heb je ook veel sneller die contacten en die link.
[i] Hoe denk je, waar denk je precies dat, dat verschil aan ligt met Amsterdam behalve dat je zegt van hier kom je elkaar vaak tegen. Waarom denk je dat het contact gewoon veel minder was, dat contact gewoon minder was met buren in Amsterdam, weet je dat of heb je daar zelf idee‘n bij?
[r] Ja, dat is een goeie vraag. Nee, ik zou het eigenlijk niet zo goed weten, dat ik misschien dat mensen daar wat geslotener wat meer afstandelijker zijn dan hier. Hier staan ze heel makkelijk een praatje met je te maken, in Amsterdam doen ze dat niet als je met je buren gewoon een contact hebt van goedemorgen, goedemorgen dan heb je al redelijk goed contact met je buren in Amsterdam terwijl dat hier het minimale is. En hier maak je gewoon heel snel een praatje en ja misschien het feit dat je elkaar vaker tegen komt ik weet het niet, misschien is dat meer ijsbrekend is en kan een gesprek op gang komen en dat heb je misschien minder in Amsterdam. Tenminste dat is mijn ervaring maar dat is ook ik heb eerst bij mijn ouders gewoond en dan heb je tuurlijk heb je contact met vriendjes en vriendinnetjes en dan later op jezelf, ja dat was minder.
[i] Ok, ehhmmmm ik moet even goed nadenken hoor. Kan je misschien, wat zijn bepaalde sleutelmomenten in jou leven geweest of bepaalde gebeurtenissen die voor jou belangrijk of bepalend zijn geweest?
[r] Ehhh, jeetje een daarvan was dan toch wel dat ik naar Nederland kwam, dat was wel een en ehh, daarna denk ik toch het feit dat mijn ouders ons naar Oudekerk op school deden. Ik was in het begin heel boos op mijn ouders, maar daarna ik zeg nog steeds een van de beste beslissingen wat ze ooit genomen hebben voor ons. Ehhhh, ehhh, ja, toch echt de switch van je school zeg maar je middelbare school en de keuzes die je maakt en de vervolgopleiding die je maakt ehmm, daarna denk ik ook wel het feit dat ik in Uithoorn kwam wonen en hier mijn gezinnetje ben gaan op stichten dus dat zijn dan toch wel een beetje de rode draad in mijn leven.
[i] En je had het over [naam] he, wie is [naam]? Daar hebben we het nog niet over gehad.
[r] [naam] ehh, [naam] dat is mijn partner, komt ook uit Eritrea die heb ik leren kennen toen ik 21 was, was met het uitgaan, uitgaansleven in Rotterdam en Breda, hij woonde toen de tijd in Breda en ehhh ja die studeerde in Utrecht en, nou ja, ik studeerde dan in Amsterdam en dan ga je toch vaker met elkaar uit en ik woonde op mezelf en hij kwam stage lopen in Amsterdam en zo zijn we toch meer naar mekaar toe gegroeid en toen hadden we besloten om samen in Uithoorn te gaan wonen.
[i] Ok, en je zegt in het uitgaansleven weet je nog precies waar jullie elkaar ontmoet hadden? Kan je daar iets over herinneren misschien?
[r] Ja, dat weet ik nog, ik heb hem eigenlijk leren kennen via zijn broer, die heb ik echt ik weet niet precies waar maar ergens met uitgaan in Rotterdam heb ik die leren kennen en zij hebben een zus die zat al in de mode, die maakte zelf kleding en die wilde een modeshow geven en zo kom je in gesprek en toen stelde zijn broer voor van, ‘goh, mijn zus zit ook in de mode en die geeft een modeshow zou jij niet een show voor haar willen lopen, zou je haar er niet bij willen helpen?’, heb ik gezegd, ‘nou goed’ en zo ben ik een keer mee gegaan naar Breda en dan heb ik [naam] leren kennen.
[i] Ok, in Breda?
[r] Ja in Breda heb ik hem toen leren kennen ja.
[i] Ok, en kan je iets vertellen over je exacte ontmoeting van hem, waar was dat, weet je dat?
[r] Nou, dat was weinig indrukwekkend hoor. Dat was dat was gewoon bij hem thuis, ik was meer onder de indruk van zijn zus die ook in de mode zat en zelf een show ging geven nou dat vond ik echt helemaal fantastisch want ik vond het heel leuk om haar daarbij te helpen dus daar was ik meer van onder de indruk en daarna leer je [naam] kennen en [naam] zijn zusje en de rest van de gezinsleden en zijn moeder natuurlijk en ehhh, nou dan heb je toch vaker contact want je komt vaker in Breda en dan ben je aan het helpen en dan ga je uit en met zijn broer kon ik het altijd wel heel goed vinden die had altijd feestjes en verjaardagspartijtjes en daar kom je steeds, nou en dan kom je [naam] steeds vaker tegen. Ga je een keer met een groepje een weekendje naar Duitsland, ga je een weekendje uit en dan werd die band steeds sterker, maar het was niet echt dat ik dacht, ‘ooh wauw’, die eerste indruk, ik was meer onder de indruk van en zijn zus en die mode en de kleding dat ehhh, dat vond ik allemaal veel spannender.
[i] Dus hoeveel jaar zijn jullie nu samen? Je zei vanaf je 21ste
[r] Vanaf mijn 21ste. Nou, ik kende hem misschien een jaar of twee jaar daarvoor heb ik hem leren kennen maar dat we echt een relatie kregen was vanaf mijn 21ste.
[i] Ok, en je zegt hij is je partner zijn jullie gewoon samenwonend of ben je gehuwd?
[r] Ja samenwonend, nee niet gehuwd gewoon samenwonend.
[i] Ok, ehhm, zijn er bepaalde dingen waarvan je denkt, nou hier ben ik echt trots op? Dat kan van alles zijn.
[r] Ehhh, ja ik zou zeggen mijn kinderen. Ja, dat is dan toch wel een beetje het eerste, ja, je kan daarnaast ook nog zeggen ja, het feit dat ik hier een huis heb en ehh, een zaak en tuurlijk dat zijn dingen waar je trots op bent maar mijn kinderen zijn toch wel het eerste wat in mij opkomt.
[i] Ok, en ehhh je zei dus je oom woonde hier in Uithoorn, hoe zit het met je wijde familiekring? dus ik weet nu dat je 1 oom hebt, heb je nog andere familie leden die hier ook in Nederland wonen?
[r] Ja, ja, heel veel, heel veel, een heleboel. een heleboel. Nou mijn zusje die woont of mijn zusje die is inmiddels verhuisd naar Amerika en verder heb ik hier mijn moeder wonen met mijn broertje die woont nog bij haar in huis. Mijn vader die is hertrouwd en die heeft een eigen gezinnetje die wonen in Engeland, daar heb ik 2 jongere zusjes van en die wonen dan in Engeland. Mijn vader is wel regelmatig in Nederland dus ik zie hem gelukkig wel vaak en voor de rest heb ik ehh, hier in Nederland nog wonen 2 ooms dus 2 broertjes van mijn moeder en die andere oom, die is inmiddels als verhuisd naar Londen ehmm, dat is het meest dichtstbijzijnde familie zeg maar en daarnaast aan nichtjes, neefjes verder achternichtjes, achterneefjes nou echt vrij veel familie.
[i] En je zei ook van de kant van [naam] dat hij een broer en zus heeft.
[r] Ja, aan de kant van [naam] die ehh, hij heeft, zijn moeder woont hier en daarnaast heeft hij nog een broer die woont de helft in Zwitserland en de helft hier een broer in Duitsland en 2 zusjes hier in Nederland en zijn ene zus heeft een gezinnetje met 2 jongetjes die woont in Amsterdam en zijn andere zusje die woont in Amstelveen. En ehhh, zijn broer in Duitsland heeft een gezin, zijn broer in Zwitserland heeft een gezinnetje dus ja allemaal ehh, uitgebreid allemaal ehh, jonge gezinnen allemaal nichtjes en neefjes die allemaal leuk met elkaar opgroeien.
[i] Ok, en ehhh, ik weet dat je vrij jong in Nederland bent gekomen, heb je het gevoel dat Nederland je toch heeft veranderd?
[r] Ja, vind ik wel. vind ik wel, ik ben ehhh, ja tuurlijk, van huis uit krijg je altijd mee je bent Eritrese en dat gevoel houdt je ook en iedere keer met Eritrese onder mekaar denk je, ‘ja, ik ben Eritrese’ dat wordt iedere keer weer bevestigd maar aan de andere kant denk ik, ‘ik ben ook hartstikke Hollands’, want ehh, ik ben hier 32 jaar en hoe Hollands ken je dan zijn dus ik merk wel in heel veel dingen dat ik best wel veranderd ben.
[i] En kan je ehh, vertellen waar bijvoorbeeld waar je precies in veranderd bent?
[r] Ja, ja, je manier van handelen, je manier van van denken, je doen en laten ook, hoe je je kinderen opvoedt, hoe je met je kinderen omgaat ook hoe ik mijn kinderen opvoed denk ik, ‘ja, het is niet zoals mijn ouders mij hebben opgevoed’, tuurlijk heleboel dingen neem je mee maar in andere dingen denk ik van, ‘ja, dat zouden mijn ouders zo niet gedaan hebben’, maar die zijn nog echt van de generatie net uit Eritrea en ik ben nu echt de generatie ik voed mijn kind hier toch wel vrij Nederlands op met ook wel de invloeden van mijn Eritrese ouders ook de invloeden vanuit mijn jeugd.
[i] Maar wat denk jij dat de verschillen zijn qua opvoeden, he, wat onze ouders dus deden toen ze hier net kwamen en wat jij anders doet?
[r] Ehhhh, ik denk dat je, dat ik met mijn kinderen meer in discussie ga. In de zin van ehhh, je laat ze kiezen wat ze willen, wil je nu je huiswerk maken, dan kunnen we vanmiddag dat doen wil je het niet dan doen we, weet je dat soort discussies ga ik aan met mijn kinderen van ik laat ze wel vrij in hun keuze. Terwijl bij mijn ouders was het van, dit moet er gebeuren en dan gebeurt het ook en je hoeft niet te vragen waarom, pappa en mamma hebben het gezegd en dan moet het gebeuren en dat is nu niet zo laatst had ik ook met mijn dochter, vroeg ik [naam] wil je dat opruimen? Zegt ze ‘nee’, ik zeg ‘pardon’. ze zegt, ‘mam, ja je zegt wil je dat opruimen, je stelt een vraag’ dan denk ik, ‘ooh ja, nee dat moet ik niet zo doen ik doe het zoals mijn moeder doen, ik zeg je ruimt het nu op’. Maar dat zou niet snel in mij opkomen om te zeggen van je doet dit en dat, het gaat altijd meer van in een vraag van doe het effe want, weet je en dan is zij weer geheid om te zeggen van, ‘je vraagt het toch gewoon dus dan kan ik toch gewoon nee zeggen’. Ik zou het niet in mijn hoofd gehaald hebben om dat tegen mijn moeder te zeggen.
[i] Dus dat is wel iets waarvan je denkt dat is echt iets Nederlands?
[r] Ja, dat vind ik wel iets Nederlands en dan betrap ik mezelf daarop en denk ik, ‘oh ja, mijn moeder deed dat helemaal niet zo’, mijn moeder die zei, ‘dit moet er gebeuren punt uit’. Dan stel je geen vragen dan doe je het, doe je het niet nou ja dan zijn er consequenties.
[i] Ehmm, even denken hoor. Zijn er, ja, kan je misschien iets vertellen over bepaalde teleurstellingen die je bijvoorbeeld in je leven hebt gehad of meegemaakt?
[r] Teleurstellingen, jeetje ja, tuurlijk die heb je ook. Maar wat is nou een enorme teleurstelling? Ja, als ik een van de teleurstellingen puur voor mezelf dan denk ik, ik had zo graag in die confectie waar ik met zoveel passie mijn opleiding in heb gedaan had ik veel langer en veel verder door willen trekken en op een gegeven moment was het, het was zo een een zeepbel, het ging het ene moment heel goed en als het fout ging, ging het ook heel fout. Dat is wel jammer dat ik dat niet ik ging er met zoveel passie in en die passie is een soort van heel langzaam uitgestorven, dat vind ik een van de teleurstellingen dat maakt voor de rest, ja tuurlijk allerlei kleine teleurstelling van, oh ja jammer dat het niet zo loopt zoals ik het wil maar ook met het feit dat mijn ouders die dan bijvoorbeeld heel graag terug wilde naar Eritrea, die hadden zichzelf daar helemaal gesettled gezien maar ja, dingen lopen zoals ze lopen en het is gewoon niet gelukt en dat vind ik wel een teleurstelling dat ik iedere keer mijn vader hier zie en dan weer moet aanhoren van, ja, als ik nou terug kon gaan of als ik nou terug was geweest dan had ik dit en dat kunnen doen of was ik toen teruggegaan dan had ik dat en dat allemaal kunnen bereiken. Dan denk ik, ‘ja dat vind ik wel jammer’, maar dat is meer jammer voor een ander, niet zo zeer uit mijn eigen teleurstelling.
[r] Want je had zelf ooit gedacht om terug te gaan of was het meer bij je ouders?
[i] Nou ik had, ik had zelf die passie wel een tijdje gedeeld hoor, ik had, ik had, toen ik aan mijn opleiding begon had ik zoiets van nou ik ga hier mijn opleiding doen en dan wil ik terug naar Eritrea en dan wil ik het daar door trekken, ik heb het ook even geprobeerd om daar iets met de kleding en de mode te doen nou, dat bleek allemaal zo moeilijk en lastig toen dacht ik, ‘nou ja, je kan of dat doorzetten ten koste van een hele hoop dingen dat je hier hebt of je kan zeggen ik heb het geprobeerd maar het is niet gelopen zoals ik wil en ik heb hier fijn en ik zet dit gewoon door’ en daar heb ik uiteindelijk voor gekozen. Maar ik heb wel, ja dat is ook wel een stukje teleurstelling dat ik het dat ook niet daar heb kunnen proberen wat ik wilde.
[i] En kan je misschien zeggen wat je daar exact probeerde op te zetten?
[r] Nou, ik had heel graag qua kleding had ik best vanuit hier wat je hier heel veel ziet, hier wordt ontworpen en productie is uiteindelijk allemaal in het buitenland en dat stukje productie had ik daar willen neerleggen en dat heb ik geprobeerd, ik ben wel in contact gekomen met diverse fabrikanten en gekeken van wat is je capaciteit en wat zouden we voor melkaar kunnen betekenen. Nou uiteindelijk loopt het niet zoals ik wil en het is, de helft is misschien ook aan mij te wijten, ik had ook iets meer d’rin kunnen steken maar wat ik al zei, dan was het weer ten koste gegaan van andere dingen wat ik hier had en dat was mij meer waard dat ik dacht nou ja tot hier en niet verder. Tot hier probeer ik het en dan ga ik toch liever voor wat ik hier heb, dat is prima zoals het is.
[i] Ok, en je hebt al verteld dat je de opleiding deed wat was ook alweer de exacte naam van de opleiding?
[r] MTS mode en kleding.
[i] Ok, kun je precies vertellen wat het bijvoorbeeld inhoudt en ook wat je daarna in die 14 jaar wat voor soort werk deed je exact eigenlijk.
[r] Ehmm, het was een vrij technische opleiding binnen de confectie-branche dus je leerde van, nou ja, echt heel simpel patroontje tekenen, achter de naaimachine zitten en een kledingstuk in elkaar zetten. Maar je leerde bijvoorbeeld ook, waar ik in afgestudeerd ben is de productiekant hoe dat in een productiebedrijf aan toe gaat dus echt in massaproducties wat heb je d’rvoor nodig en hoe komt de kledingstuk vanuit de tekentafel echt door de productie heen uiteindelijk in de winkel. Dus dat proces en ehh, daar heb ik dan voor geleerd en uiteindelijk heb ik een tijdje in de winkel gewerkt en van daaruit ben ik stof inkopen gaan doen, echt technisch met stoffen bezig geweest en daarna was ik dat bedrijf dat was failliet gegaan, ben ik geswitched naar een ander bedrijf en daar heb ik als label manager gewerkt en daar ben ik meer de design kant gaan doen. Dus dan was mijn kant vanuit Nederland een ontwerp aanleveren naar een productieland in het buitenland voornamelijk ehm, we deden toen zaken met Tunesië, China en Turkije, daar de producties aanleveren en dan vanuit de producties weer zorgen dat het kledingstuk bij de klant in de winkels hingen hier in Nederland.
[i] Ok, en je zegt dat die passie op een gegeven moment eigenlijk is ja verdwenen.
[r] Ja, Ja.
[i] Is het weer iets dat je misschien wilt oppakken of denk je misschien dat het iets is wat later zal terug komen? Wat is daar zelf je idee over?
[r] Ik denk misschien komt het later terug hoor, ik blijf het interessant vinden, ik blijf het leuk vinden, ik heb altijd ook als ik nu de winkels binnenloop, dan is het eerste wat ik doe is gewoon voelen aan het kledingstuk en toch, wat dat betreft blijf je gewoon een vak idioot, je gaat altijd effe kijken van wat is het materiaal en hoe is het gemaakt en hoe zit het in elkaar, weet je dat soort dingen dat blijft dus dat is gewoon je passie en dan denk ik ja misschien dat ik dat ooit weer is een keer oppak en dan weer met een andere energie weer andere vibe mijn energie er in steek en dan dat ik denk van nu kan het wel en nu zou ik er wat meer in kunnen doen. Maar toen de tijd toen dat ik dat een soort van opgegeven had in Eritrea is gewoon omdat ik een jong gezin had en, ja, ik wilde niet ten koste van mijn gezinnetje mezelf daarin vastbijten en wie weet dat ik in de toekomst dat misschien wel oppak.
[i] Heb je nog andere passies? Je hebt nu eentje verteld bijvoorbeeld. Wat heb je nog meer qua passies of hobbies?
[r] Ja, qua hobbies ja, ik ben vrij creatief dus alles wat met freubelen met de hand ehhh, met stof en wol en dat soort dingen, dat vind ik leuk.
[i] En wat maak je dan bijvoorbeeld?
[r] Ehhh, nou ja, ik heb mijn fase gehad dat ik heel veel mutsen haakte en sjaals en allemaal van die kleine dingetjes bijvoorbeeld iets heel kneuterigs ik had ehh, die meiden hadden voor Kerst wilde ze kerstkaarten uitdelen aan hun vriendinnetjes bij dansles en dan had ik allemaal van die sterretjes en van die kerstornamentjes gehaald. Maar dan zit je gewoon op een middag thuis en dan denk je, ‘ooh ja, ik heb mijn wolletjes liggen’ en dan denk je, ‘ooh ja, dat is toch wel leuk om weer effetjes te doen’. Dus dat soort hobbies en voor de rest ja, je kinderen nemen het toch een beetje van je over dus je hobbelt een beetje dansen is een passie, mijn kinderen zitten allebei op dansles dat vind ik gewoon ontzettend leuk, zij doen het vrij goed dus dat vind ik wel leuk om ook daarin, daarin mee te gaan.
[i] Ok we hadden de net over kinderen en je zei van ik voed ze wel heel Nederlands op maar er zijn bepaalde toch wel dingen die ik hun mee geef vanuit het Eritrees zijn. Wat geef je ze bijvoorbeeld mee daarvan?
[r] Nou een van de dingen waar ik een heel groot verschil in zie, is het respect voor je ouders, hoe ga je met je ouders om. Dus ehh, in die zin wil ik wel dat ze dat ook een beetje vanuit het Eritrese mee krijgen dus je hebt niet een grote mond tegen je ouders, je hebt gewoon je kan prima met elkaar in discussie, maar je ouders zijn nog altijd je ouders dus dan respect voor je ouders dat vind ik, dat moeten ze mee krijgen. Maar ook voor oudere over het algemeen, de familiebanden vind ik gewoon heel belangrijk dat ze dat, het is in de Eritrese gemeenschap toch veel hechter als in de Nederlandse gemeenschap. Hier in de Nederlandse gemeenschap heb je een nichtje en dat is het in Eritrea is dat bij wijze van je zus, weet je zo hecht ben je dan met elkaar weet je en dat vind ik dat heb ik altijd meegekregen en dat vind ik ook wel fijn om dat weer door te geven.
[i] Ok, en zie je ook dat zij zich daarin goed kunnen vinden of hoe, hoe gaat dat, nemen ze dat ook heel erg met zich mee?
[i] Ja, ja, ja het is wisselend wat betreft de familiebanden dat merk ik wel want ze zijn ook echt heel hecht met hun nichtjes en neefjes dus dat vind ik wel fijn dat ze daar, het is meer dan alleen maar een nichtje dus dat ze dat omarmen vind ik wel heel fijn. Ehhmm, ehhh, wat betreft het respect naar je ouders, het is en blijft een strijd want het gaat even spelen bij een vriendinnetje en zij ziet dat een vriendinnetje hoe ze met d’r moeder omgaat en ze komt thuis en dan doet ze hetzelfde. Nou dan heb je even strijd en dan denkt ze, ‘oh dat werkt bij mamma niet’ en dan is het over. of mamma denkt, ‘ja, misschien moet ik daar niet al te streng in zijn, misschien moet ik het ook een beetje laten veren’, dan kom je elkaar tegemoet en dan weet je dus dat zijn altijd van die dingen dan dat blijft wel altijd, het gaat twee kanten op, jij leert een stukje van hun en zij leren een stukje van jou dus dat is ehhh,
[i] Ok ehmm, even heel iets anders. Wat, voel je je vrij in Nederland? Dat is sowieso een vraag.
[r] Ja, ja.
[i] Ok, en kan je daar iets over vertellen qua vrijheid of wat je ervaart?
[r] Ja, voel je je vrij in Nederland, ik voel me wel redelijk vrij in Nederland. Ik heb ehhh, wat dat betreft ben ik een echte Nederlander want, ik heb zoals mijn zusje, die is geboren en getogen in Amsterdam maar die is op een gegeven moment had ze toch het gevoel dat ze niet hier zal blijven wonen en werken. Je hebt altijd de kriebels gehad om toch naar het buitenland te gaan en dat heb ik totaal niet, ik ben wat dat betreft ben ik echt een echt Nederlander ik zit hier helemaal goed, ik zeg ook altijd als ik hier weg ga dan is het naar Eritrea maar ik hoef echt niet weg hier ik, ik ja volledig geaard en gesettled en ehh, ja tuurlijk je hebt je rechten en plichten als Nederlander waar je je aan moet voldoen en zolang je dat doet dan, dan heb je ook alle profijt er van zeg maar.
[i] Ok, en heb je bepaalde angsten en wat voor angsten heb je bijvoorbeeld?
[r] Ja, wat voor angsten heb ik ehmm, niet zo zeer voor mezelf maar ik denk ehhh, meer voor me kinderen. Als je kinderen hebt dan krijg je toch angsten en dan denk ik wel eens, ja, mijn dochter die is nu 10 en hoe ging het eraan toe bij mij toen ik 10 was. Als ik zie hoe ver kinderen tegenwoordig zijn in verhouding met hoe ver wij waren op die leeftijd dat zijn wel angsten die ik heb. Het gaat straks naar de middelbare school en wat speelt er allemaal, in mijn tijd speelde dit en dat, dat wist je wel, maar in deze tijd wat speelt er allemaal mee, dat zijn wel angsten die wat ik heb.
[i] Ok, en ehmmmm, we hadden het trouwens helemaal aan het begin over het gezin gehad waar je opgroeide alleen we hebben het niet gehad over, je vader werkte bij de marine zei je
[r] Ja, ehmm, wat deed hij precies eigenlijk?
[r] Ehmm, ja, in een motorkamer iets technisch ik kan er niet teveel op details in gaan, maar hij is altijd technisch geweest, toen hij naar Nederland kwam werkte ‘ie inderdaad bij de marine. Nou op een gegeven moment ging dat natuurlijk over toen ‘ie hier asiel moest aanvragen moest ‘ie toch iets anders ging zoeken is die als auto monteur een tijdje aan de slag geweest en dat heeft ‘ie 2 of 3 jaar gedaan en daarna is ‘ie bij de KLM gaan werken ook weer technisch dat heeft ‘ie altijd in de motor, onder de motor en aan de motor gehangen dus altijd wel technisch en met motors bezig geweest.
[i] Ok en ehmm je moeder?
[r] Mijn moeder die heeft diverse banen gehad nou weet ik niet echt exact wat te benoemen. Ik weet, ze heeft een tijdje bij de gemeente gewerkt met archiveren en dat soort dingen. Maar die heeft wel altijd gewerkt, maar altijd verschillende dingen gedaan.
[i] En wat doet ze tegenwoordig?
[r] Ja, tegenwoordig werkt ze in de thuiszorg
[i] Ja.
[r] en daarnaast heeft ze een stichting samen met een vriendin, daar helpen ze voornamelijk Eritrese vrouwen maar ook samen met andere allochtone vrouwen proberen ze de ehhh, buitenlandse vrouwen meer te integreren in Nederland zeg maar dat ze meer actiever aan de samenleving deel kunnen nemen en daar buiten helpen daar waar ze hulp nodig hebben, het zij een opleiding zoeken, een cursus, informatie over het kan van alles zijn ehh, school, opvoeding van kinderen overal waar ze hulp bij nodig hebben proberen ze dat soort vrouwen in contact te brengen met instanties die hun kunnen helpen of zelf te helpen.
[i] Eh, is dat iets, doe je zelf bijvoorbeeld ook mee of ga je weleens naar die vergadering?
[r] Ja, ik ga ja wanneer ik kan, wanneer ik een gaatje heb. Ik probeer wel zoveel mogelijk te helpen en mee te gaan daarin.
[i] Ok, en is het ook iets wat je zelf aantrekt? Je zegt emanciperen van vrouwen
[r] Ja het trekt mij, het trekt mij aan maar ik ben niet zo heel actief daar in als dat ik zou willen omdat ik toch hier mijn beperkingen heb en ik denk ook deels door de afstand, zij zit in Amsterdam en ik zit in Uithoorn dus ehhh, dat wat ik kan probeer ik wel te helpen als ik bijvoorbeeld van huis uit heel veel voor ze kan doen op de computer dingen opzoeken en, en, ene dat soort dingen doe ik dan wel maar echt daar aanwezig zijn, ja, niet zoveel als dat ik zou willen.
[i] Ok, en hoe vind je eigenlijk dat het ehh, ik neem aan zijn het Eritrese vrouwen die je moeder helpt?
[r] Ja.
[i] Hoe vind je dat de Eritrese gemeenschap het doet in Nederland eigenlijk? Wat is je idee daarbij of specifiek vrouwen in dit geval?
[r] Ja je krijgt nu dan voornamelijk met vrouwen te maken die graag willen dus daar ben je wel trots op en dan ben je ook echt bereid om een stapje harder voor te lopen en dus ook net effe dat duwtje in de rug te geven wat ze nodig hebben. Maar wat ik wel heel erg zie is ehhh, wat misschien 10 jaar geleden niet zo heel sterk was dat de vrouwen zoiets hadden we nou we zijn hier en uiteindelijk gaan we toch terug naar Eritrea dus waarom moet ik leren zwemmen bijvoorbeeld, waarom moet ik op computer cursus, terwijl nu die vrouwen een beetje het inzicht van nou ja ik weet niet of ik terug ga en als ik terug ga weet ik niet wanneer ik terug ga dus laat ik dan maar dit aanpakken en daar het beste van proberen te maken dus je ziet ja, zwemles, ja, ik bedoel ik had niet gedacht dat zoveel vrouwen interesse en animo zouden hebben om echt een zwemdiploma te gaan halen maar dat doen ze wel en hetzelfde geld voor computer cursus en bijeenkomsten van FNV bond en diverse voorlichtingsmiddagen dat ik denk van, ‘nou ja, vind ik wel mooi om te zien dat ze dan toch effe ook willen weten wat daar allemaal speelt’.
[i] Ehmm, behalve de activiteiten die je al noemde he, je passie en dat je af en toe mee helpt met de stichting. Zijn er nog andere dingen waar je denkt van nou hier doe ik ook nog actief aan mee of dit doe ik ook nog?
[r] Ja, ik had ehh, voor dat [naam] kwam was ik ook wel vrij actief op school en dat heb ik eigenlijk door de komst van [naam] het eerste jaar effe stopgezet, maar ik wil het wel heel graag weer oppakken. Ik was bijvoorbeeld klassemoeder, ik help met computerochtenden, ik was bibliotheekmoeder en een keer in de week in de bibliotheek dat soort activiteiten, maar ook met allerlei dingen op school gewoon helpen op school, heel erg betrokken zijn ehmm, met wat er op school speelt dat vond ik wel heel interessant dat vond ik wel heel leuk om te doen dus dat is ook wel wat ik wel graag weer wil oppakken.
[i] En wat was er precies dat je daar in trok, wat vond je leuk?
[r] Nou ehh, sowieso bezig zijn met kinderen dat vond ik wel heel leuk maar ook om te zien ehhmm, waar je kinderen naartoe gaan, hoe de onderwijs er aan toe gaat, waar ze weet je ze zijn grootste deel van de dag op school en dan vind ik het wel belangrijk om te weten waar zijn ze op school en wat gebeurd er behalve dat les materiaal, tuurlijk dat volg je dat ook maar wat gebeurd er verder op school, wat zijn er voor activiteiten en wat, wat speelt er, dat vind ik gewoon altijd heel interessant om te weten.
[i] Ok en dan nog een vraag he, nou je bent in Amsterdam opgegroeid je woont nu in Uithoorn. Wat betekend Amsterdam voor jou en ook Uithoorn eigenlijk, beide, wat betekenen die steden? Ik kan Uithoorn een stad noemen neem ik aan?
[r] Ja, ja onderhand ehh,
[i] Wat betekenen die steden voor jou?
[r] Ja, ehh, nou ja eigenlijk heel veel, Amsterdam want ik zie mezelf nog steeds als een Amsterdammer dat is toch wel echt mijn stad, ehhh, en Uithoorn is dan toch wel mijn dorpje ook, omdat ik hier zo lang woon al en mijn kinderen hier al geboren zijn en opgegroeien dus dat zal ook wel een heel groot rol in mijn leven blijven spelen en ik zeg weleens ja als de kinderen groot zijn ga ik naar Amsterdam maar weet je dat is de wens dat je nu hebt, je weet natuurlijk niet hoe dat loopt als ik, ik zal echt niet ongelukkig zijn als ik in Uithoorn zal blijven dat is gewoon een wens wat je nu hebt, maar ik zou dat prima vinden om hier, hier te blijven.
[i] Wat is iets typisch Amsterdams waarvan jij denkt qua Amsterdamse cultuur of stadscultuur of waar je opkomt als je denkt aan een Amsterdam bijvoorbeeld?
[r] Aan Amsterdam jeetje ehmm, nou wat ik wel heel leuk vind is dat hele platte Amsterdamse echt dat uit de Jordaan. Dat vind ik gewoon echt leuk, daar kan ik gewoon echt van genieten maar ook die hele volkszangers en die liedjes. Ik ben een ontzettende grote André Hazes fan, echt serieus daar durf ik ook echt vooruit te komen. Ja, dat wordt me niet door iedereen in dank afgenomen maar dat zijn van die dingen dat, dat vind ik gewoon heel mooi aan Amsterdam.
[i] Ok, en qua, ja, het platte vind je mooi zeg je zelfs en qua echt een Amsterdams, ja, echt een bepaalde cultuur die daar heerst?
[r] Ja, de smeltkroes van alle culturen bij elkaar dat vind ik ook heel mooi in Amsterdam, je ziet er echt van alles en het gaat daar gewoon, ehh, als je Amsterdam, ehh, ja, als je als Amsterdammer bent dan maakt het niet uit waar je vandaan komt, je bent gewoon Amsterdammer. Dat vond ik ook zo mooi want mijn zusje die woont nu in Amerika en ik zeg ehh ja wat vind je daar nou zo mooi aan? Ze zegt in Amerika ben je Amerikaan, je bent niet iemand uit Eritrea en je bent niet iemand uit Marokko je bent niet uit Suriname, je bent gewoon Amerikaan en dat gevoel een klein beetje dat gevoel heb ik ook in Amsterdam in Amsterdam ben je gewoon een Amsterdammer ongeacht waar je vandaan komt.
[i] Ok dus je bent eigenlijk geen Nederlander maar je bent echt een Amsterdammer?
[r] Een Amsterdammer, ja.
[i] Ehmm en dan als laatste, je hebt een beetje verteld over jezelf, de activiteiten die je onderneemt enzo. Dus wat vindt jij bijvoorbeeld van jezelf dat jij aan de stad geeft of aan de stad bijdraagt? Dus ik zei net van wat betekent de stad voor jou, maar wat beteken jij voor de stad?
[r] Wat beteken jij voor de stad, ja, ja, voor Amsterdam denk ik niet zo heel veel meer maar in Uithoorn, ehm, ik vind het wel belangrijk om heel veel vrijwillige dingen te doen zo ga ik bijvoorbeeld in februari ga ik collecte lopen voor de hersenstichting. Dat soort dingen vind ik wel altijd belangrijk om te doen, weet je het kost je heel weinig moeite, maar je doet wel heel veel voor terug dan denk ik, ja, je woont hier in Uithoorn je hebt het fijn dus dan mag je ook wel wat terug doen voor de gemeenschap dus dat soort dingen of bij de bejaardentehuizen helpen een ochtendje. koffie of, ehh, weet je dat soort dingen dat vind ik wel altijd heel belangrijk om te doen.
[i] Doe je dat regelmatig of ehh?
[r] Ja.
[i] Ok, dus de collecte en bejaardentehuizen doe je ook?
[r] Ja, de collecte dat ga ik dan nu regelmatig oppakken en nou ja ook op school. Met die kinderen los van het feit dat ik het dan zelf heel fijn vind, maar het is toch een stukje van helpen op de school want ze hebben gewoon heel veel ouders nodig die bij diverse activiteiten helpen, het is toch ook wel een stukje wat je dan terug, ehh, voor de gemeente.
[i] Ok, en wat is er in, he in Amsterdam heb je echt een bepaalde cultuur en stadsgevoel. Wat is er in Uithoorn dat je denkt nou dit is echt iets typisch, ehh, in Uithoorn of?
[r] Ja, dat knusse wat ik zei je hebt dat hele typische dorpse van Uithoornaren heb je, maar je hebt ook mensen die vanuit de stad naar Uithoorn komen dus ook dat hele stadse heb je nog steeds. Het is niet heel benauwd dorpachtig, maar het is ook niet het hele drukke en onoverzichtelijke van de stad dat ook weer niet, ik kan het in allebei wel vinden.
[i] Ok, ehmm, ik denk dat ik al mijn vragen al gehad, maar misschien heb jij nog iets wat je wilt vertellen of dat je denkt nou dit ben ik vergeten?
[r] Jeetje, nee, ik heb zoveel verteld ik denk dat alles wel een beetje voorbij is gekomen.
[i] Nou als je geen vragen meer hebt dan wil ik je heel erg bedanken voor je tijd.
[r] Ja graag gedaan, het was leuk.
[i] Dank je wel.

[i] Hi, good day.
[r] Hi, good day.
[i] Could you start by ehhh introducing yourself,
[r] Okay.
[i] who you are, how old you are, etc.
[r] Yeah, that’s good. I am [name], I am 39 years old, mother of 4 children, 2 girls and a boy and I live in Uithoorn.
[i] And where are you from?
I’m from Eritrea, born in Asmara.
[i] And you live in?
[r] I live in Uithoorn now.
[i] But you grew up in Amsterdam, is that right?
[r] Yes, I grew up in Amsterdam, so I’m a real Amsterdammer.
[i] And about what age did you come to Holland?
[r] I was 7 when I came to Holland.
[i] Ok.
[i] And you had ehh we had discussed the item you had chosen.
[r] Yes, I do have an object, that is ehh this thing ehmmm here is a very small glass jar that you don’t see, but there is a small glass jar in there where kohl is, kohl in front of your eyes. Some kind of eye pencil. This object was made by my grandmother, when she heard that I was going to Europe she started it, I remember that very well because I remember very well how she made it, as a little child I sat next to her and then she went to work. And ehh this I have just before I left she finished it, then I got it from her and later my grandmother came, after I was 7 or 8 years in Holland she came to Holland she came to see us and then I showed that from, grandmother I still have these from you. Then she says ooh well it’s actually not finished so I’m going to make it even more beautiful, later she made this little rubel but that’s a typical thing I took with me from Eritrea which is just very valuable to me and the only thing I have left of my grandmother.
Ok, and does it mean that much to you because it’s from your grandmother?
[r] Yeah.
[i] Or is it just because it came from Eritrea?
[r] Well, actually, both. It came with me. I brought it with me, so really. It travels everywhere with me, say, it was made by my grandmother, I remember very well that my grandmother was working on this so that is also a piece of childhood memory of how things went there and something I always have with me and say, that I always hope to take with me where I go.
[i] And ehh you’ve actually had it with you your whole life, even when you lived at home and
[r] It’s always been in my room and now it’s still in my room so it’s really one of those things that goes with me, to where I’m going to live it just goes with me.
[i] Have you ever used it or is it really just a ehhh
[r] No I’ve never used it there’s nothing in it either, not like it’s supposed to be kohl d’rin, there’s nothing in it at all and it’s just pure for the way it is and not so much what it’s meant for.
[i] Ok, you’ve already told us a little bit about your family so maybe we can go on in there.
[r] Yeah, yeah.
[i] Can you maybe tell me what kind of family you grew up in, what kind of family?
[r] Ehhh well, I grew up ehhhh Well would I start where in Eritrea or here in Holland?
[i] From the beginning.
[r] From the beginning, yes ok, I grew up actually with my grandparents my parents who came to Holland when I was 1 year old. My father who was a marine and he came here for a course to Vlissingen and my mother who was allowed to come with me that would be a course of 2 to 3 months so they went with me, they both came to Europe and I stayed behind with grandpa and grandma and ehh meanwhile they couldn’t go back, it was too restless, it just wasn’t safe to return so my parents have applied for asylum here in the Netherlands and in the meantime also indicated that they left a little daughter behind and I lived with grandpa and grandma in the meantime. On one side one week the grandfather from my father’s side and the other week at my mother’s side. I was quite spoiled, I didn’t have it bad, it sounds very pathetic without parents but I didn’t have it bad at all and when I was 7 they finally managed to persuade me to come to the Netherlands. So I came to Holland at the age of 7 and meanwhile I had a sister with me, she was 1,5 years old at that time and ehh here I grew up with eh together with my sister and parents in Amsterdam.
[i] Ok, and in which district of Amsterdam is that?
[r] In Amsterdam South East, in the Bijlmer there we grew up, yes.
[i] And did you stay there the whole time until you left the house?
[r] Yes, I was about what it will be 21. Then I went to live on my own in Diemen, I didn’t like that and eventually I had a house in Amsterdam West and that was just a very nice time, I have always lived very pleasantly in Amsterdam.
[i] And how did you like the time in the Bijlmer in Amsterdam South East maybe you can tell something about that.
[r] Yes that was ehhh we first lived in the old part what really is the Bijlmer say but we lived there for 4 years and then we moved to the newer part of the Bijlmer, still the Bijlmer but, I must say you don’t know better I have always had a very pleasant time I just felt at home. You have your friends and girlfriends there, you’re familiar everywhere. And of course there were also the less pleasant aspects of the Bijlmer but there we, where we lived we got very little of it that is ehhh it has partly to do with because we lived in a relatively new neighborhood of the Bijlmer. So ehh but eehh always very pleasant I ehhh stronger my sister who went to live in Amstelveen at one point and I took her away in the evening, well I really didn’t feel comfortable in Amstelveen, I was happy to be back in the southeast if I was just home again, so it’s what you’re used to and where you grew up.
[i] Yeah, yeah, and where, you said you lived in Eritrea until you were 7 years old, where in Eritrea did you live?
[r] In Asmara.
[i] And what kind of memories do you have of that town?
[r] Ehhmm, yes, very nice memories what I said, I lived one week on my father’s side my father’s parents and the other week my mother’s parents and my mother who had even younger brothers and those were my, well, almost my brothers you can say and I was the youngest there and I was always spoiled and I just had a very nice, very nice time.
[i] And what do you remember about your time there? Say except that between the two of you
[r] Yes, I remember there was of course war in those days, it was restless, it was unsafe in the sense that I could not go to school alone so I was always brought and picked up and ehhh well you do play outside in the neighborhood, but of course you don’t go too far, up to a certain limit. Ehmmm, I remember that but for the rest, yes I went to school there ehh until the second class I went to school there, was a very nice school period what I got and for the rest, yes, yes nothing else as pleasant.
[i] Ok, and which district in ehh Asmara did you live in, remember?
[r] Ehhh yes I must say that my father’s parents lived in May Temenai, actually more Embagaliano at the beginning of May Temenai and my mother’s parents lived in Tsetseraat.
[i] Ok.
[r] Yes, they used to live in Forto but I didn’t get that part in Forto on purpose I was when they got older they moved to Tsetseraat and I know that, I know most of it.
[i] And at a certain moment it was the time that you would come to the Netherlands
[r] Yeah.
[i] can you remember exactly how that went down that period?
[r] Yes, yes that was a bit of a crazy period, because I didn’t know any better when I belonged there and of course my mom and dad always told me who lived in Europe, well so be it, but as a child, what you don’t know you don’t miss I always say. I never had the feeling, ‘gosh, I miss my parents because I would like to be with them so much’, it was always, ‘well my parents live in Europe fine and I live here’ and it was the way it was. But at a certain point it’s said well it’s ehh you go to Europe, you go to your parents and then you think ‘yes it’s special’, but on the other hand I also had this feeling of actually I don’t want to leave at all, this is my home. Why do I have to go to Europe because my parents live there, why do I have to leave my familiar area from my homeland. So that was crazy and then ehhh you come to Holland and then on the one hand you think, ‘ooh yes these are my parents here I hear, here I have to grow up’ but on the other hand you think, ‘yes but I am also away from home where I grew up’ and that was also a bit crazy.
[i] Yeah.
[r] And then of course you have to add, you come here somewhere in September and then autumn, well very cold winters back then in the eighties so that was another shock you get and plus I was always the youngest, quite spoiled and then you come here you are the oldest and then you have a younger sister. That was a very strange experience and then you get a bit of responsibility and you’re not the youngest and you’re not spoiled anymore, it took some getting used to in the beginning.
[i] And ehh you said there you were always the eldest there were also other children or were you the only one who with
[r] No I had ehhhh from my mother’s side who had 3 older ones or ehmm for her younger, but for me older brothers, so they were between the age of 16 and grab him 8 or 9 would have been the youngest, the three of them were my big brothers and I was always the youngest in the house on my mother’s side and on my father’s side there were no other children, I was the only child there.
[i] And do you remember what date you might have arrived, do you, do you remember that date or about which Yes you said September.
[r] Yes in September, I am in Holland, I remember because I found that somewhere on September 12th but before I came to Holland I was in Italy for 2 weeks. That was when my parents who were going to Bologna and my mother who had been in Bologna then came to Milan and I flew from Addis Ababa to Milan and there she picked me up.
[i] And September 12th of what year?
[r] ehmm ’82
[i] Okay.
Yeah.
[i] And can you, uh, remember anything about really getting here or?
[r] Yes, yes I remember that very well, I came ehhh well, you come anyway when you entered Europe, for me it was first Milan, well then I think, ‘yes this is it’, but I knew this is not yet my final destination then you are in Europe then I only know my mother picks me up but my father was not there and my sister was there but that all goes a bit past you. And then you know, your final destination is Holland and then you arrive at Schiphol in the evening and then everything is lit up and then you think Ôooh yes this will be Europe’, that makes such an impression on you, all that lighting and all that luxury and new and ehhh and then your father is waiting for you and your mother and your sister then I think, ‘well this is it, well we are completely here I had to go, here I had to live’. “That must be it,” you think, so that was pretty impressive. Yeah, and then you come home and we were living in a flat, something so crazy that you think, ‘does that big building have to be there, which house is ours’? You know, things like that go through your head, so I remember all that.
And what kind of house did you have in Asmara? Just to make that comparison.
[r] Yeah, that was just a detached house, what you’d call a detached house here.
[i] Ok, yeah, and then, um.
[r] Yes then you come in here and ehhh well in the Bijlmermeer in a large concrete apartment buildings and then somewhere in those flats there you live.
[i] And ehhh, well you came to the Netherlands how did your life get started at some point, did you go straight to school or what happened?
[r] Yeah, yeah I went to school pretty fast I remember because ehh yeah September and the schools had started of course and I was 7 years old and erm they had decided for me to just go to the 1st class then, Yes now group 3 that was the 1st class so I could immediately start reading and writing with all the children because that is what you just learn in the first class and I did get extra guidance for the language at school I also had a separate teacher so I was able to pick up the language quite quickly, but in terms of arithmetic and the like because I was actually in Eritrea over to the third class I was a little bit ahead. So that was kind of nice for me that you didn’t lag behind with everything but you had something you were good at and on the other hand you had that language class where you just needed extra help so I always found that very nice that you didn’t have to bump behind with everything.
[i] Ok, and how long do you think it took you to really catch up with that language, do you have any idea?
[r] Well eehhh, instinctively, a year, not even a year because you pick it up so fast being a kid.
[i] Yes and ehmm, just back to Eritrea did you have any friends there that you might have had certain memories of or what did your circle of friends look like?
[r] Well, friends, girlfriends I wouldn’t really say they were more like neighbours and otherwise nieces and nephews because I remember that very well, a lot of contacts with nieces and nephews and those were also a bit my peers so that ehhh there I have of course apart from the fact that you are family of each other and also keep your family ties abroad, but also just a kind of friendship what you had then and that is also a kind of continued friendship. But as far as friends and girlfriends are concerned, no, I was so young that ehh, I can’t say that was another girlfriend from Eritrea that ehh I don’t have that.
[i] So it was more like family ties?
[r] It was more the family ties and possibly neighbors and sometimes you meet them here later and they say ‘ooh yes, but we were neighbors you remember’ and a very vaguely do you think, ‘yes, you must have been the one child I played with, but I can’t say yes I recognize you because we were friends or something’, because I don’t remember all that.
[i] And when you started here in group 3 there were still ehh, yeah, what did your circle of friends look like at that time?
[r] Yes, then ehh, then of course you get to know all new children and then you have to make contacts quickly and then you have and the language barrier and just the whole culture that things are different but, I have to say it was very easy for me I could very quickly have a click with certain children and I found it not difficult at all even though you do not speak the language to make girlfriends. I don’t remember that as a difficult time at all, it was pretty easy I always played outside after school so erm, well and in the flats when you walk across the galleries there all the neighbours were like friends so that was that, That was very easy and ehh yeah friends from when yeah some of them were at one point switched from primary school some of them you went through to the end and they lived near us so you still have some kind of contact with them or when I go to my dad I see them there but ehh for the rest I don’t really have any contacts, well coincidentally a couple of weeks ago a girl spoke to me in a mall she says, ‘you are [name] right?And I say ‘yeah and you are?’ and she recognized me and she did go to primary school for the first 2 years and then I went to primary school in 1982, 1983 so it was nice to be recognized like that and then it goes for a few days, but I hadn’t taken her out myself, so to speak.
[i] Ok, and good so you finished primary school, what did you do after that?
[r] Yes then, after primary school ehh, I’m in group 7, yes, group 7 I switched, my parents had something like the Bijlmer that we have seen but maybe you should go to more what they call a white school then they put us in Oudekerk at school, well that’s very white. My sister and I were the only foreigners and then from Amsterdam so that was very special and I went to school there for 2 years and after that I went to high school I did the HAVO in Amsterdam south at the Sint Nicolaas lyceum and after the HAVO I did MTS fashion and clothing.
[i] Ok, and you also have that education ehhh
[r] Yeah, I finished that one and actually spent 15 years in the fashion business. I also did some design afterwards, be it buying fabrics or production lace or design lace.
[i] And going back to that of the black to white school might be interesting.
[r] Yes.
[i] How did you experience that and what did you think of that time when you were at that school in Bijlmer and had to make that switch ehhh?
[r] Well in the beginning of course I wasn’t happy about that at all, because I went where I liked my girlfriends and I had to take the bus out of Amsterdam to some village further on I had to go to such a huge white school and I found that pretty scary and I didn’t understand why my parents did it, but I have to say afterwards and I’ve said it many times, that’s just the best decision they made for us because if I did, When I look at my girlfriends who still live there what they did for education and where they all ended up I think they didn’t have the same chances as I did at that school in Oudekerk because you come in a completely different environment ehhh learning level was also a lot spicier, Well that broadens your chances I think if I hadn’t been at Oudekerk at school, I would never have ended up at the Sint Nicolaas Lyceum in Amsterdam south, that’s just a consequence of and I think that broadens, broadens your chances on your education and your future and what you want and what you can do.
[i] Can you tell me something about, you say of how my other girlfriends ended up how did they or what happened?
[r] Well, most of them stayed in Amsterdam, most of them went to highschools in Amsterdam southeast, well ehhhh, a lot of girlfriends I’ve seen become young mothers so I thought ‘goh I was in your classroom and you’re already walking in a pram’, while I was still doing my MTS training as a way of, that kind of thing I think ‘yes, you know it has other chances if you would have stayed there if you went to Oudekerk’ I do realize that.
[i] Ok, and ehh, we’re not talking ehh, at least we talked about your family but was there a certain religion in your family for example? and ehh what values you think of now this really determined how I was raised?
Ehh yeah from home we are Roman Catholic and we went to church every Sunday that’s one thing, what did my parents really hold back we really went to church every Sunday, we made First Communion and the holy form so everything that goes with it and at some point they kind of let it go. Then it was up to us whether we went to church or not I have to say it’s actually watered down since I started living on my own after that it wasn’t Sunday to church anymore, but the norms and values you got, I did take very strongly but it’s not that I really go to church so strictly anymore, I’m not a churchgoer say but that’s a bit what religion played a role.
[i] Ok, but then you are talking about the norms and values of religion but apart from religion say ehh how can I put it, what have you really gotten along with that you also think now I want to give this to my children for example, is there something specific that for example played in your family?
Eehmm yes also with school, with education hard work always hard work and doing your homework and every now and then I have a fight with my eldest daughter that she has to do her homework. She says it’s for Friday and today is Monday, no it doesn’t matter, you make it today and tomorrow we can do something else. That’s something I got a lot from my dad when your homework is only for Friday, don’t wait until Thursday, make it Monday and then see what else you can do on Tuesday and Wednesday and Thursday. That’s something you do consciously or unconsciously take that to your own children and always insist that you just have to do your best and work very hard. If you work very hard and I also say that in terms of numbers when you have done your best and you get a 7 mamma is more happy if you do nothing and you get a 9 it’s about working hard and doing your best and that is also something I got from home.
[i] Ok, and about your children by the way we haven’t talked about that yet you have 3 children you said, how old are they, what are their names?
[r] Ehh [name] is the oldest one who turned 10 last October and then we have [name] who is 7 who will turn 8 in April and [name] the little one who will soon become 1.
[i] Ok, so a young ehh
[r] Yeah, a young baby yeah
[i] Yes, and ehh, about the Bijlmer in the time you grew up there, were there certain places you really liked to come that you think this is really something in the city you might still go to, or also Amsterdam as a whole for example?
[r] Yes, yes, anyway the center of course, the Dam and the Kalverstraat those are things that ehh, or the Leidseplein from my childhood that I for example Sunday afternoon with my father then went into the city and then we could eat at McDonald’s that is something that remains that is just a ritual so when I come to the Leidseplein I always think ‘ooh yes, Sunday afternoon with my father to the McDonald’s’ so that sort of thing. That’s what you keep up with in Amsterdam and for the rest in the Bijlmer yes the mall there I have my first job in a flower shop. That’s nice because that flower shop is still there and when I’m in the mall it’s always looking like ‘ooh yeah, he’s still there’, you know that kind of stuff that’s always nice to see again.
[i] And how did you discover the city at one point, yeah, when you lived in Amsterdam? I suppose at a certain point there was a certain age that you were going to go there yourself, and…
[r] Yeah, yeah, I went to high school because primary school was in Oudekerk and from Oudekerk I went with my girlfriends more to Amstelveen because they were all allowed to go to Amstelveen and Amsterdam was just a bit too far so I always went to Amstelveen with them, ehmm, but I only really discovered Amsterdam from high school when I was in junior high. I was at school in Amsterdam south and then the link to the city centre is very easy to make and then you can get to the city centre more easily.
[i] Ok, and how do you see, yourself how would you describe yourself anyway and how do you see, yourself you think of now I’m an Amsterdammer, I’m Eritrean I’m a bit of both, how would you describe yourself?
[r] Yes, I am a bit of both and within the Dutch I feel most of all an Amsterdammer. Because I always say I wouldn’t want to stay in Uithoorn when the children grow up. I wouldn’t go to Amsterdam with children because I like it the way I have it here, it’s just really very friendly, child friendly village where I live but as soon as the children are older and out of the house I really wouldn’t want to stay in Uithoorn then I really want to go back to Amsterdam.
[i] And why wouldn’t you want to stay in Uithoorn?
[r] It’s, it’s ehmm, yes, what I say it’s very nice for young families, but as an older one it’s ehmm, no, you’ve seen it then you’re done in Uithoorn and then it’s just done. In Amsterdam you get much more active I see it also very much to my mother there is just so much more to do in Amsterdam than in Uithoorn so I would ehh, and I’m just a city person. I also came to live in Uithoorn just because I had a car and I worked in Leiden and then I thought it would be fine if I had my place to sleep in Uithoorn otherwise I would never have come to Uithoorn, I really didn’t want to live here. But yes, once here and then with the children I think yes it’s fine, in the end it works well, it will be fine.
[i] When did you actually move to Uithoorn?
[r] I’m ehhh, look, we have lived in this house for 9 years now and before that I lived in an apartment for 3 years so ehhh, 12 years ago.
[i] Ok, and that was because of your work?
[r] Yes, yes I could I lived in Amsterdam 3 high behind really literally 3 high behind a very nice apartment but pretty small and ehh my uncle who lived here in Uithoorn and who had a very nice spacious apartment, pretty new and who wanted to go to Amsterdam and I wanted more spacious and that did not matter to me Uithoorn or Amsterdam so so we have done a house exchange and he just went to Amsterdam and I have a very nice apartment here can get so it was a good deal yes a good exchange.
[i] And suppose you would move back to Amsterdam in the future, do you know which district you would like to go to or which district?
Yeah, Amsterdam west. I think Amsterdam west, I wouldn’t really want to move back to the Bijlmer, yes you know, by that time you don’t know of course the Bijlmer now is not the Bijlmer I grew up in so I don’t know what the Bijlmer will look like by that time either but Amsterdam west I have lived for 3 years and that’s just such a nice neighborhood and my mother now lives in Amsterdam west and when I compare that every time I think ‘yes, if I would like somewhere in Amsterdam then it is Amsterdam west’. Then you’re pretty close to the center, it’s not the hustle and bustle but you have that whole culture of Amsterdam west that attracts me.
[i] Ok, and what for, can you explain what it is that attracts you exactly, you say culture but what kind of things do you mean exactly?
[r] Yes you have culture you have ehhh yes a lot of Moroccans, Turks, Surinamese, Antilleans there really live all kinds of things in Amsterdam west while in the Bijlmer you dominate one population in Amsterdam east dominates in other populations and that I do not find in Amsterdam west and also that part where I lived Bos Lommer it’s pretty new and hip and now, Yes, that doesn’t mean it’s still against the direction that I’m going to Amsterdam maybe it’s nothing but, as it stands now I think, ‘yes, if I wanted to live in Amsterdam I would want to come back here anyway’.
[i] Ok, uh, clearly I’m uhh cheating on my notes I wanted to go back to the period when you left. When you left Eritrea did you have certain fantasies about what it might be like in Europe or certain ideas when certain things still occur to you?
No, no, not at all I remember everyone around me saying, ‘ooh, that’s so pathetic being your parents in Europe and you’re here’ and I always had this feeling of I’m not pathetic at all I don’t know any more than this, my parents, yes, that’s 2 people that are my parents but apart from that I don’t have anything else I know you I was so young when they left that I can’t say at all I’m very pathetic because I miss them, then I can’t say at all. I didn’t have the image of: ‘ooh, but if I go to Europe where my parents live then I get it so much nicer or better’ I didn’t have that idea at all so I really didn’t have any expectations of what it would be or what it would look like I think yes I should go yes then I should go, you’re good, you listen and ehh, when it is said there you have it much better, yes, so be it so then you go but I had no expectations at all ehh,
[i] Ok, so not a certain impression when you came into Holland except that it was cold?
[r] Yes, it was very cold and that I thought, ‘yes, this must be Europe, it is very enlightened’ and, yes, you know you arrive at Schiphol Airport and everything is super enlightened and then you drive along Aalsmeer all those flower greenhouses that I remember that is a big light feast and then I think Europe will look like that, ehh yes maybe they are right, Maybe I should live here better than in Eritrea but, that all went a little bit past me and I had something like now it didn’t have to. I had the idea that others needed me to go to Europe more than I needed to go to Europe myself.
[i] And ehh, you said at one point you were in high school so you had girlfriends who were allowed to go out in Amstelveen.
[r] Yeah.
[i] What else did your circle of friends look like, did you often have contacts with people at school or did you also have a certain link with the Eritrean community?
[r] Yes, I definitely had a link with the Eritrean community because we used to go to all those meetings and gatherings where my parents came so then you also get to know children and there you also build up a kind of friendship and then you always had your Eritrean friends who regularly came to parties and gatherings and things like that and as you get older you also keep meeting them, but also things where you just go on your own and then they also came on their own and then you have your friends but of course I also had my friends from school and girlfriends from school.
[i] Yes
[r] and that just ran parallel to each other that just, yeah, that always went well never, never crossed but I always had my Eritrean friends that I just had a great time with but I also had my school friends that I just had a great time with.
[i] Ok, and how did you get there, you say certain activities that took place were that when you were older or was that from an early age your parents might have consciously introduced you to that community. How did that happen exactly?
[r] Yes, I would say conscious as subconscious, they come to meetings and of course you go along and those other parents take their children and then when there was another meeting then you automatically went along because you knew that your girlfriend came along, if it was true that only parents were among each other then you didn’t want anymore but because all those children came along you had something like now then we go along, we play those parents who do but we do play. And so with parties and so on and then you get older and then you meet up with each other or you go to parties where maybe your parents don’t go or you have a meeting where your parents don’t go, but where you consciously choose to go there with your Eritrean friends through the years.
[i] Yes, and what does your social circle look like today, your circle of friends with what kind of people you deal with?
[r] It’s mostly families and mothers that’s very different. Yeah, I have, uh, of course you still have contacts with friends that are still your friends from the old days but most of them have a family of their own and then you, you still have contact but that’s different. Now eehmm, we have for example ukub and ehh nowadays it is so that our children ask when there is [name] again, we have something like now we see each other on the birthday or whatever but for the children it has become a bigger role than for us so that gives you also a kind of bond, but of course you also have friends from the past where you have social media and facebook that you think, ooh from the old days what fun I’m also going to get in touch with that’, you know that kind of friends you have, yes, a kind of band still a click even though you don’t see each other for years and if it’s a chat yes then you have a chat then you think yes, yes you know, that would have been a very nice time.
[i] Yeah, you told me about ukub, can you maybe tell me what that is?
[r] Yes, yes it started with us ehmm a mother of one of our friends who was here and who saw that we met regularly with a reasonable circle of friends and then at some point she says, ‘yes, you should actually start ukub, because then you have some kind of obligation that you see each other every time’. That’s how it started with us and in the beginning it was ukub with money of course we put money in a jar and then every once in a while someone would get the jar and then you would do something nice with it. But ehhmm, well that jar is a bit diluted because we saved up a couple of times we went on holiday together, so that took a couple of years. But at a certain point that jar is watered down and we just left it for what it is, but our ukub still exists and what I will say to the children who have kind of adopted that they just send an app from when is eehh, who is the next ukub so that’s very nice to see that it is skipped on those children but our bond has become stronger because of that you will always see each other, even if you have birthdays and such of those children but that ukub is something that always just keeps going wrong.
[i] And how many people does the group consist of and do you really go to someone else’s house every time?
[r] Yeah, yeah it’s a bit of a change you have the, yeah, I guess 8, 9 just the fixed core and besides that we always have people coming in and then stepping out so you’ve always had that change but now it’s mainly family and some friends around it, well, now it’s almost family but that’s really just a fixed click and then it rotates. One time it’s at our house and then next time it’s at someone else’s house again and then we try to have lunch and an afternoon or dinner and then a long evening so it has to be something more like a quick meal and away. We stay a bit longer.
[i] And all the children are coming along you said, how many children are there now?
[r] Yes, yes, well, on average we are the only one with 3 and the rest is all 2 per family so we have ehhh, well 6 or 8 children.
[i] Quite a large group ehhh
[r] Yeah, yeah that’s just the kids and besides that you have no kids, the singles that ehh tickles on.
[i] And ehh, well you said you were going to work after your MTS, 14 years I believe you said?
[r] Yeah, yeah I believe I took ‘em away 14 years.
[i] And what did you do after that?
[r] well ehh, yeah that clothing that is, there’s still a bit of my passion, but that’s a difficult world, sometimes it goes very well, sometimes it goes very badly. So ehh, at one point I was a little bit done with it, I had something like now it’s finished with that clothing, I just leave it what it is and ehh, since 3 years we now have a scooter shop together with [name] and ehh, There I started just doing in the shop and administration and now I do that a little bit in the background, but mainly we have a partner in it [name] and he has actually completely taken care of it with anyway [name] in the background and me for the administration occasionally where necessary.
[i] Yeah, yeah, and where is that scooter business?
[r] Here in Uithoorn
[i] Ok, and how did you decide to do that?
[r] Yeah, it’s actually been a bit of a hobby of [name] out of control. He started with ehh, friends of his, who had a scooter shop here and he rolled in a bit, ehmm, imported scooters and looked how this went with the sales and such, well that went pretty well and those guys who wanted to get bigger at some point who moved from Uithoorn to Amsterdam and ehh, [name] who was like, ‘yo, you started here in Uithoorn, you’ve got your clientele here and of course you don’t just leave them here and you just go all the way to Amsterdam’. So then he had the idea if we look for a building here and see how far we can get and then just the customers who are already built up here that you pick them up and possibly expand and so we found a building here and we just started our own toko and I have to say it’s going pretty well.
[i] Nice. It’s going well?
Yeah, it’s going well, yeah.
[i] Ok, and ehh, well, you live in Uithoorn now maybe you can tell me something about Uithoorn itself like we just talked about Amsterdam are there any particular places you like to come here?
Yes, ehmm, Uithoorn is ehhmm, yes quite small, not very small that it’s really very picturesque because I think it’s pretty town but I think Uithoorn is a very nice village because it’s ehmm, it’s pretty down-to-earth and a lot of people come from the city to live here so you have a bit of that city mentality you have. But you also have that very cozy village of really born and raised Uithoornaren you also have so I just like that mix and just ehmm, that those children here can easily go to school themselves, it is a piece of cycling but I dare now that [name] itself on the bike to school. In Amsterdam I don’t have to think about letting my child cycle I ermmm, again it’s what you’re used to but with that idea I think yes then I’m good in Uithoorn, it’s very cozy you have erm, they can play with girlfriends, we live here quite spacious with a, yes, terraced house garden, front yard, behind you have just very much space and I like that very much for those children.
[i] And how is your contact with the neighbors, are you guys pretty much involved with each other or how eh?
[r] Well, it’s not that bad, yes you have more contact with one neighbour than with other neighbours, but in general it’s just good morning, good afternoon, That goes with all the neighbors at one you walk in more often than at others and but it is also the neighbor across the street who has 2 children who sit with my children at school even the same class then you have something more with you and the neighbor further on also so you have that very quickly there are children from this street sitting with my children at school so that gives you a little more bond. And ehh, yes, for the rest yes I’m very easy myself I talk to everything and everyone on the right and left so I have ehh, I have found my niche here in Uithoorn.
[i] And was it also the case in Amsterdam that you just had contact with neighbors? or what can you tell me about that?
[r] No that was much less in Amsterdam, at most the neighbor who lived under me but for the rest ehh no that was also the neighbor downstairs with my parents, directly down there we had contact with but for the rest the neighbors upstairs for example not so that’s very different and ehhh, Yes here in Uithoorn yes that’s ehhh, you know each other and you see each other a lot more often when you bring the children to school and then you see each other again when you go shopping you know, so you can meet each other 3 or 4 times a day so then you also have that contact and that link much faster.
i] How do you think, what exactly do you think, that makes the difference with Amsterdam except that you say from here you meet each other often. Why do you think that the contact was just less, that contact was just less with neighbors in Amsterdam, do you know that or do you have any ideas?
Yes, that’s a good question. No, I wouldn’t really know that maybe people there are a bit more distant than here. Here they are very easy to have a chat with you, in Amsterdam they don’t do that if you just have a good morning’s contact with your neighbors, good morning then you already have reasonably good contact with your neighbors in Amsterdam while here it’s the minimum. And here you just have a quick chat and yes maybe the fact that you meet each other more often I don’t know, maybe that’s more icebreaking and can start a conversation and maybe you have less of that in Amsterdam. At least that’s my experience but that’s also what I have lived with my parents first and then of course you have contact with friends and then later on yourself, yes that was less.
[i] Ok, ehhmmmmmm I have to think carefully. Could you maybe, what were certain key moments in your life or certain events that were important or decisive for you?
[r] Ehhh, jeez one of them was that I came to Holland, that was one and ehh, after that I think the fact that my parents took us to Oudekerk at school. At first I was very angry with my parents, but after that I still say one of the best decisions they ever made for us. Ehhh, ehh, yes, really the switch of your school say but your high school and the choices you make and the further education you make ehmm, after that I also think the fact that I came to live in Uithoorn and started my family here so these are a bit the common thread in my life.
[i] And you were talking about [name] hey, who’s [name]? We haven’t talked about that yet.
[r] [name] ehh, [name] that’s my partner, also comes from Eritrea who I met when I was 21, was going out, nightlife in Rotterdam and Breda, he was living in Breda at the time and ehh yeah who studied in Utrecht and, well, I studied in Amsterdam and then you go out more often with each other and I lived on my own and he came to do an internship in Amsterdam and so we grew closer together and then we decided to live together in Uithoorn.
[i] Ok, and you say in the nightlife you remember exactly where you met? Can you remember anything about that maybe?
[r] Yes, I remember, I actually got to know him through his brother, I really don’t know where but somewhere with going out in Rotterdam I got to know him and they have a sister who was already in fashion, she made her own clothes and she wanted to give a fashion show and so you start talking and then his brother suggested, ‘gosh, my sister is also in fashion and she gives a fashion show you wouldn’t want to run a show for her, wouldn’t you want to help her?’, I said, ‘well’ and so I went to Breda once and then I got to know [name].
[i] Okay, in Breda?
[r] Yeah, I met him in Breda, yeah.
[i] Ok, and can you tell me about your exact meeting with him, where was that, you know?
Well, that wasn’t very impressive. That was just at his house, I was more impressed with his sister who was also in fashion and was going to give a show, I really loved that because I really liked helping her out so I was more impressed and then you get to know [name] his sister and the rest of the family and his mother of course and ehhh, well then you have contact more often because you come to Breda more often and then you are helping and then you go out and with his brother I always liked it very much who always had parties and birthday parties and there you come, now and then you come [name] more and more often. Do you go to Germany with a group for a weekend, do you go out for a weekend and then that band got stronger and stronger, but it wasn’t really that I thought, ‘ooh wow’, that first impression, I was more impressed with and his sister and that fashion and the clothes that ehhh, I found all that much more exciting.
[i] So how many years have you been together now? You said since you were 21
[r] Since I was 21. Well, I may have known him a year or two before, but that we really got into a relationship was from when I was 21.
[i] Ok, and you’re saying he’s your partner are you just living together or are you married?
[r] Yeah living together, no not married just living together.
Ok, um, are there certain things you think, well I’m really proud of this? That could be anything.
Um, yeah, I’d say my kids. Yeah, that’s kind of the first thing, yeah, you could also say yes, the fact that I have a house here and um, a business and of course those are things you’re proud of but my kids are the first thing that comes to mind.
[i] Ok, and ehh you said so your uncle lived here in Uithoorn, what about your wide family circle? so now I know you have 1 uncle, do you have any other family members who also live here in the Netherlands?
[r] yeah, yeah, a lot, a lot. a lot. Well my sister who lives or my sister who has moved to America and furthermore I have my mother who lives here with my brother who still lives with her. My father who remarried and has a family of his own living in England, I have 2 younger sisters and they live in England. My father is regularly in the Netherlands so I see him often and for the rest I have ehh, here in the Netherlands still live 2 uncles so 2 brothers of my mother and the other uncle, who is now as moved to London ehmm, that is the closest family say and also to nieces, nephews further back nieces, back nephews really quite a lot of family.
[i] And you also said on the [name] side of [name] that he has a brother and sister.
[r] Yes, on the side of [name] who ehh, he has, his mother lives here and next to that he has a brother who lives half in Switzerland and half here a brother in Germany and 2 sisters here in the Netherlands and his one sister has a family with 2 boys who lives in Amsterdam and his other sister who lives in Amstelveen. And ehhh, his brother in Germany has a family, his brother in Switzerland has a family so yes all ehh, extended all ehh, young families all nieces and nephews who all grow up together nicely.
[i] Ok, and ehh, I know you came to Holland pretty young, do you feel Holland has changed you?
[r] Yes, I do. I do, I’m ehhh, yes, of course, from home you always get the feeling you’re Eritrese and that feeling keeps you and every time you’re with Eritrese you think, ‘yes, I’m Eritrese’ but on the other hand I think, ‘I’m also very Dutch’, because ehh, I’m 32 years old here and how Dutch you know so I notice in many things that I have changed quite a bit.
[i] And can you, um, tell me exactly what you’ve changed into, for example?
[r] Yes, yes, your way of acting, your way of thinking, your actions, how you raise your children, how you treat your children, how I raise my children, I think, ‘yes, it’s not like my parents raised me’, of course you take a lot of things with you but in other things I think, Yes, my parents wouldn’t have done that that way’, but those are still from the generation just from Eritrea and I am now really the generation I am raising my child here quite Dutch with the influences of my Eritrean parents also the influences from my childhood.
[i] But what do you think the differences are in terms of parenting, hey, what our parents did when they just got here and what you do differently?
[r] Ehhh, I think you, that I argue more with my children. In the sense of ehhh, you let them choose what they want, if you want to do your homework now, we can do it this afternoon if you don’t want us to do it then we’ll, you know that kind of discussions I’ll have with my children I’ll leave them free in their choice. While with my parents it was of, this has to happen and then it happens and you don’t have to ask why, mom and dad said it and then it has to happen and that’s not so last I had also with my daughter, I asked [name] do you want to clean that up? She says ‘no’, I say ‘pardon’. She says, ‘Mom, yes you say you want to clean up, you ask a question’ then I think, ‘ooh yes, no I shouldn’t do that I do it like my mother do, I say you clean up now’. But that wouldn’t quickly occur to me to say of you doing this and that, it’s always more of a question of do it effe because, you know and then she is inclined to say again of, ‘you just ask anyway so then I can just say no’. I wouldn’t have thought it in my head to say that to my mother.
[i] So that’s something you think is really Dutch?
[r] Yes, I think that is something Dutch and then I catch myself thinking, ‘oh yes, my mother didn’t do that at all’, my mother who said, ’this has to happen point out’. Then you don’t ask questions, then you do it, if you don’t do it well then there are consequences.
[i] Ehmm, let’s see. Are there, yeah, can you tell me about certain disappointments you’ve had or experienced in your life, for example?
[r] Disappointments, jeez yeah, of course you have. But what is a huge disappointment? Yes, if I had one of the disappointments purely for myself then I think, I would have liked so much to have been in that outfit in which I did my training with so much passion, I would have wanted to go on much longer and much further and at one point it was, it was such a bubble, one moment it went very well and when it went wrong, it also went very wrong. That’s a pity that I didn’t go there with so much passion and that passion is kind of very slowly extinct, I think that’s one of the disappointments that makes for the rest, yes of course all kinds of small disappointments of, oh yes it’s a pity that it doesn’t go the way I want it to go but also with the fact that my parents for example really wanted it back to Eritrea, They had seen themselves completely settled there but yes, things run the way they do and it just didn’t work out and I find that a disappointment that I see my father here every time and then have to listen to, yes, if I could have gone back or if I had been back then I could have done this and that or had I gone back then I could have achieved that and all that. Then I think, ‘yes that’s a pity’, but that’s more a pity for someone else, not so much from my own disappointment.
[r] Because you once thought to go back or was it more with your parents?
[i] Well I had, I had, I had, I had, I had, when I started my education I had something like now I’m going to do my education here and then I want to go back to Eritrea and then I want to pull it through there, I also tried to do something with the clothing and fashion now, That all turned out to be so difficult and awkward when I thought, ‘well, you can either go through with it at the cost of a lot of things you have here or you can say I tried but it didn’t turn out the way I want it to and I’m fine here and I’m just going through with it’ and that’s what I finally chose to do. But I did, yes that’s also a bit of a disappointment that I didn’t get to try it the way I wanted.
[i] And can you maybe say exactly what you were trying to put there?
[r] Well, I would have really liked to have what you see a lot from here in terms of clothing, here is designed and production is ultimately all abroad and that piece of production I wanted to put down and I tried that, I did get in contact with various manufacturers and looked at what is your capacity and what we could do for each other. Well in the end it doesn’t work out the way I want it to and it’s, half of it is maybe also due to me, I could have put a little more effort in it but what I said, it would have been at the expense of other things I had here and that was worth more to me that I thought well up to here and no further. Until here I try it and then I’d rather go for what I have here, that’s fine as it is.
[i] Ok, and you already told me you did the training what was the exact name of the training?
[r] MTS fashion and clothing.
[i] Ok, can you tell me exactly what it means and also what kind of work you did in those 14 years.
[r] Ehmm, it was a pretty technical training within the apparel industry so you learned from, well, really simple pattern drawing, sitting behind the sewing machine and putting together a garment. But you also learned, for example, what I graduated in is the production side of how that works in a production company so really in mass productions what do you need it for and how does the garment from the drawing board really get through the production in the shop. So that process and ehh, that’s what I learned and finally I worked in the shop for a while and from there I started to buy fabric, I was really technically busy with fabrics and after that I was that company that had gone bankrupt, I switched to another company and there I worked as a label manager and there I started to do more the design side. So then my side from the Netherlands was to deliver a design to a production country abroad mainly ehm, we did business with Tunisia, China and Turkey, deliver the productions there and then from the productions again make sure that the garment was hanging in the shops of the customer here in the Netherlands.
[i] Ok, and you say that that passion actually disappeared at one point.
[r] Yeah, yeah.
[i] Is it something you might want to pick up again or do you think it’s something that will come back later? What’s your idea about that?
[r] I think maybe it will come back later hear, I keep finding it interesting, I always like it, I always have when I walk into the shops now, then the first thing I do is just feel the garment and yet, as far as that’s concerned, you just remain a trade idiot, you always go and have a look of what is the material and how is it made and how is it put together, you know that kind of thing that stays so that’s just your passion and then I think yes maybe one day I will pick that up again and then again with another vibe my energy into it and then I think from now on I can do it and now I could do some more into it. But then the time I kind of gave up in Eritrea is just because I had a young family and, yeah, I didn’t want to get stuck in it at the expense of my family and who knows I might pick that up in the future.
[i] Do you have any other passions? You’ve told me one now, for example. What else do you have in terms of passions or hobbies?
[r] Yes, in terms of hobbies yes, I’m quite creative so anything with freubeling by hand ehhh, with fabric and wool and stuff like that, I like that.
[i] And what do you make, for example?
[r] Ehh, well, I’ve had my phase that I crocheted a lot of hats and scarves and all of those little things for example something very crafty I had ehh, those girls had for Christmas she wanted to hand out Christmas cards to their girlfriends at dance class and then I would have gotten all of those stars and those Christmas ornaments. But then you just sit at home one afternoon and you think, ‘ooh yeah, I’ve got my rolls’ and then you think, ‘ooh yeah, that’s nice to do again’. So that kind of hobbies and for the rest yes, your children take over a little bit from you so you bump a little dance is a passion, my children are both in dance class I just like that a lot, they do it pretty well so I like to go along with that.
[i] Ok we just talked about children and you said I raise them very Dutch but there are certain things that I give them from being Eritrean. What do you give them, for example?
One of the things I see a big difference is the respect for your parents, how do you deal with your parents. So ehh, in that sense I want them to get that a bit from the Eritrean so you don’t have a big mouth against your parents, you just have a good discussion with each other, but your parents are still your parents so then respect for your parents that’s what I think, they should get that. But also for older people in general, the family ties are very important to me, it’s much closer in the Eritrean community than in the Dutch community. Here in the Dutch community you have a niece and that’s it in Eritrea by way of your sister, you know, you’re so close to each other, you know, and that’s what I’ve always had and that’s what I like to pass on.
[i] Ok, and do you also see that they like that or how, how, do they take that with them?
[i] Yeah, yeah, yeah it’s changing about the family ties because they are really close with their nieces and nephews so I like that they are there, it’s more than just a niece so that they embrace that I like that very much. Ehhmm, ehh, as far as respect to your parents is concerned, it is and stays a struggle because it is going to play with a friend and she sees a friend how she treats her mother and she comes home and then she does the same. Well then you have a fight and then she thinks, ‘oh that doesn’t work with mamma’ and then it’s over. or mamma thinks, ‘yes, maybe I shouldn’t be too strict in that, maybe I should let it feather a bit’, then you meet each other and then you know those are always of those things then that will always stay, it goes two ways, you learn a bit from them and they learn a bit from you so that’s ehhh,
[i] Ok ehmm, just a little something else. What, do you feel free in Holland? That’s a question anyway.
[r] Yeah, yeah.
[i] Ok, and can you tell us anything about freedom or what you’re experiencing?
[r] Yeah, do you feel free in Holland, I do feel pretty free in Holland. I have ehh, for that matter I am a real Dutchman because, I have like my sister, who was born and raised in Amsterdam but at one point she had the feeling that she will not live and work here. You’ve always had the itch to go abroad and I don’t have that at all, I’m a real Dutchman in that respect I’m really good here, I always say when I leave here it’s to Eritrea but I really don’t have to leave here I, I’m completely grounded and settled and eh, yes of course you have your rights and obligations as a Dutchman you have to comply with and as long as you do that then you have all the benefit of it.
[i] Ok, and do you have certain fears and what kind of fears do you have for example?
Yes, what fears do I have ehmm, not so much for myself but I think ehh, more for my children. If you have children then you still get fears and then I sometimes think, yes, my daughter who is 10 now and how did it go with me when I was 10. When I see how far away children are nowadays compared to how far we were at that age those are fears I have. It is going to high school and what is going on, in my time this and that, you knew that, but in this time what is going on, those are fears that I have.
[i] Ok, and ummmmm, by the way, we talked about the family you grew up in at the very beginning, only we didn’t talk about, your dad worked in the Navy, you said…
[r] Yeah, um, what exactly did he do?
[r] Ehmm, yes, in an engine room something technical I can’t go into too much detail, but he’s always been technical, when he came to Holland he worked in the Navy indeed. Well at a certain moment it was about when he had to apply for asylum here he had to look for something else. He worked as a car mechanic for a while and that’s what he did for 2 or 3 years and after that he started working for KLM again, also technically that’s what he always did in the engine, under the engine and on the engine, so he was always technical and working with engines.
[i] Ok and ehmm your mother?
[r] My mother who has had several jobs now I don’t really know exactly what to name. I know, she worked at the municipality for a while with archiving and stuff like that. But she’s always worked, but she’s always done different things.
And what does she do these days?
[r] Yeah, she works in home care these days.
[i] Yeah.
[r] and besides that she has a foundation together with a friend, there they mainly help Eritrean women but also together with other immigrant women they try to integrate the ehhh, foreign women more in the Netherlands say they can participate more actively in society and help out there where they need help, they are looking for an education, a course, information about it can be anything ehh, school, education of children everywhere they need help they try to bring that kind of women in contact with agencies that can help them or help themselves.
[i] Um, is that something, do you participate or do you ever go to that meeting?
[r] Yeah, I go when I can, when I have a hole. I try to help as much as I can and go along with it.
[i] Okay, and is it something that attracts you? You say emancipating women
[r] Yes it attracts me, it attracts me but I’m not as active in that as I would like because I have my limitations here anyway and I also think partly because of the distance, she’s in Amsterdam and I’m in Uithoorn so ehhh, that what I can do I try to help if, for example, I can do a lot of things for them on the computer from home and, and, one of those things I do but really be there, yes, not as much as I would like.
[i] Ok, and how do you actually think it’s, um, I guess it’s Eritrean women who help your mom?
[r] Yeah.
[i] How do you think the Eritrean community is doing in Holland anyway? What is your idea or specifically women in this case?
[r] Yes, you are now mainly dealing with women who want to, so you are proud of that and then you are really willing to step up a step and give them just that little push they need. But what I really see is ehhh, what maybe 10 years ago was not so strong that the women had something like this we are here and eventually we go back to Eritrea so why do I have to learn to swim for example, why do I have to do a computer course, while now those women have a bit of the insight of well I don’t know if I will go back and when I go back I don’t know when I will go back so let me tackle this and try to make the best of it so you see yes, swimming lessons, yes, I mean I didn’t think that so many women would be interested and eager to really get a swimming diploma but they do the same for computer courses and meetings of FNV association and various information afternoons that I think of, ‘well, I like to see that they want to know what’s going on there’.
[i] Ehmm, except for the activities you already mentioned, your passion and that you help with the foundation every now and then. Are there any other things you think I am actively involved in here or am I still doing this?
[r] Yes, I had ehh, before that [name] came I was also quite active at school and that I actually stopped the first year because of the arrival of [name], but I really want to pick it up again. For example, I was a classmother, I help with computer mornings, I was a library mother and once a week in the library that kind of activities, but also with all kinds of things at school just helping at school, being very involved, ehmm, with what is going on at school I found that very interesting I found that very fun to do so that is also what I would like to pick up again.
[i] And what exactly was it that made you go in there, what did you like?
[r] Well ehh, anyway being busy with children I liked that very much but also to see ehhmm, where your children go, how the education goes, where they know they are most of the day at school and then I find it important to know where they are at school and what happens except that lesson material, of course you follow that but what happens at school, what are there activities and what, what is going on, I just always find that very interesting to know.
[i] Ok and then one more question hey, well you grew up in Amsterdam and now you live in Uithoorn. What does Amsterdam mean to you and also Uithoorn actually, both, what do those cities mean? I can call Uithoorn a city, I suppose?
Yeah, yeah, by now, uh,
[i] What do those towns mean to you?
[r] Yes, ehh, well actually a lot, Amsterdam because I still see myself as an Amsterdammer that is really my city, ehh, and Uithoorn is my village as well, because I have lived here for so long and my children were born and grew up here so that will continue to play a big role in my life and I say yes sometimes when the children are grown up I go to Amsterdam but you know that is the wish you have now, you don’t know how that’s gonna go if I, I really won’t be unhappy if I stay in Uithoorn that’s just a wish you have right now, but I’d be fine to stay here, here.
[i] What is something typically Amsterdam you think of in terms of Amsterdam culture or city culture or where you stand up when you think of an Amsterdam for example?
[r] About Amsterdam, ehmm, well what I really like is that very flat Amsterdam really is that from the Jordaan. I just really like that, I can really enjoy that but also those whole folk singers and those songs. I’m a huge fan of André Hazes, seriously I really dare to move forward. Yes, I’m not thanked for that by everyone but that’s one of those things, that’s what I really like about Amsterdam.
[i] Ok, and in terms of, yes, you like the flat, you even say you like the flat, and in terms of really an Amsterdam, yes, really a certain culture that prevails there?
[r] Yeah, the melting pot of all cultures together that’s what I like about Amsterdam, you really see a lot of things and it just goes there, ehh, if you’re Amsterdam, eh, yeah, if you’re Amsterdammer then it doesn’t matter where you come from, you’re just Amsterdammer. I liked that too because my sister who lives in America now and I say ehh yeah what do you like about that? She says in America you’re American, you’re not someone from Eritrea and you’re not someone from Morocco you’re not from Suriname, you’re just American and I have that feeling a little bit in Amsterdam in Amsterdam you’re just an Amsterdammer no matter where you come from.
[i] Ok so you’re not really Dutch but you’re really an Amsterdammer?
[r] An Amsterdammer, yes.
[i] Ehmm and finally, you’ve told a little bit about yourself, the activities you do and so on. So what do you think of yourself, for example, giving or contributing to the city? So I just said what does the city mean to you, but what do you mean to the city?
What do you mean to the city, yes, yes, for Amsterdam I don’t think so much anymore but in Uithoorn, um, I think it’s important to do a lot of voluntary things, for example in February I’m going to collect for the brain foundation. That kind of things are always important for me to do, you know it doesn’t take much effort, but you do do a lot in return then I think, yes, you live here in Uithoorn you have a great time so then you can also do something in return for the community so that kind of things or at the homes for the elderly help a morning. coffee or, um, you know that kind of things I always find that very important to do.
[i] Do you do that regularly or eh?
[r] Yeah.
[i] Ok, so the collection and the old people’s homes do you do too?
[r] Yeah, I’m going to pick up the collection regularly now, and well, at school. With those children apart from the fact that I like it very much myself, but it is still a bit of helping at school because they just need a lot of parents who help with various activities, it is also a bit of helping back, ehh, for the municipality.
[i] Ok, and what’s in it, hey in Amsterdam you really have a certain culture and city feeling. What is there in Uithoorn that you think this is really something typical, eh, in Uithoorn or?
[r] Yes, that cozy thing I said you have that very typical village of Uithoornaren you have, but you also have people who come from the city to Uithoorn so you still have that whole city feeling. It’s not very cramped village-like, but it’s also not the very busy and cluttered of the city, I can find it in both of them.
[i] Ok, ummm, I think I’ve had all my questions, but maybe you have something you want to tell me or you think I’ve forgotten?
Jeez, no, I’ve told you so much. I think it’s all over.
Well, if you don’t have any more questions, I’d like to thank you very much for your time.
[r] Yes, you’re welcome, it was fun.
[i] Thank you.