Levensverhaal Atefeh in tentoonstelling Ik neem je mee

Atefeh groeit op in een intellectuele, extreem linkse familie. Haar stiefvader is politiek actief en heeft de eerste marxistische boekhandel in Mashhad. Ze is als kind omgeven met allerlei (verboden) boeken en raakt op jonge leeftijd ‘besmet’ met politiek. “Ik ben een vrouw met een mening en wonen in een mannenland als Iran was niet zonder problemen.” De ouders van Atefeh zijn tegen het regime in Iran en zitten jarenlang in de gevangenis. Atefeh brengt daar als kind ook een tijd met hen door en haar zusje is er geboren. Door de omstandigheden na de revolutie, is Atefeh op jonge leeftijd getrouwd en moeder geworden. Dat was in haar familie niet de norm.

In 2000 vlucht Atefeh samen met haar dochter van drie en haar man naar Nederland. Het jarenlang leven in een onzekere situatie in asielzoekerscentra is zwaar, maar het heeft haar ook positieve dingen gebracht. “Het heeft mijn kompas om naar mensen te kijken enorm ontwikkeld. Ik heb moeten dealen met onzekerheid die in zo’n asielzoekerscentrum heerst, zowel bij mezelf als bij anderen.” Atefeh had haar moeder beloofd om door te gaan met haar studie. Ze maakt zich in twee jaar zelfstandig de Nederlandse taal eigen. Zonder verblijfsvergunning krijgt zij dankzij de stichting UAF de kans om haar bachelor te volgen. Hierna begint ze met werken en voltooid ook haar master.

Momenteel werkt ze als online marketeer bij Spotta, dochterbedrijf van PostNL.

In Nederland heeft Atefeh nieuwe familiebanden opgebouwd, waardoor ze ook hier kan wortelen. “Als je je ergens welkom voelt, doe je je best om meer voor je omgeving te betekenen.” Als Atefeh haar leven van een afstand bekijkt, is ze trots op haar geschiedenis en op het resultaat van de strijd. “De strijd om voor je rechten op te komen en te worden wat je wilde zijn.”